Yaşamak, Sevmek ve Öğrenmek

Yaşamak, Sevmek ve Öğrenmek

Aşıklar sadece daha iyiyi umut etmeyi değil,
onu yapmak için çaba göstermeyi de öğrenirler.
Aşkı sıradan şeylerin tutsağı yapmak, onun tutkusunu almak ve onu sonsuza kadar yitirmek demektir. Gerçek sevgi, kimin daha kârlı çıkacağını düşünmeden
bir insana vermeyi düşünmektir. Engellere üzerinden aşılacak fırsatlar olarak bakarsak sadece çözüm bulmakla kalmayız, kendimizin genel sorun çözme yeteneklerimizi de artırırız. Sevgi yetişmek için en verimli toprağı sunar bize.
Sevgi, eski yaraları açmak değildir, onları kapatmaktır.
Ayağa kalkıp yaşamaya devam etmek demektir. Kalp; tutkularımızın yaşadığı yerdir.
Çok narindir, kolayca kırılır ama inanılmaz derecede esnektir.
Kalbi aldatmaya çalışmanın anlamı yoktur.
Onun yaşaması bizim dürüstlüğümüze bağlıdır. Yaşam; sevgiyle de korkuyla da yürütülse her zaman
bir serüvendir. Korku; yaşamın sınırlandırılması dır, hayırdır.
Sevgi; yaşamın özgürlüğe kavuşturulması dır. "Evet" deyin. Derdin ne kadar oturmuş, görünüşün ne kadar umutsuz, yanlışın ne kadar büyük olduğu hiç fark etmez.
Sevgiyi yeteri derecede anlamak hepsini yok edecektir. Olgun insan, pek çok yol, pek çok çözüm ve
pek çok sonuç olduğunu bilir. Sevgi kusursuzlukta ısrar etmez.
Ama kim olduğumuz ve nasıl davrandığımız arasındaki
önemli ilişkiyi fark etmemizi gerektirir. Ne kadar akıllı ya da duyarlı olursa olsun
herkesin yanlışlık yaptığını ve herhalde de yapmaya
devam edeceğini görüp bilmek rahatlatıcı bir şeydir.
O yüzden; neden kusurlarımızı kabul edip,
insan soyuna katılmıyor ve rahatınıza bakmıyorsunuz? Kendilerine inananlar ve yaşadıkları an'a güvenenler
yaşamı en keyifli bulanlardır. Bunlar, geçmişin pişmanlıklar değil,
anıları depolayacak bir yer olduğunu, geleceğin korku değil,
umutla dolu olması gerektiğini öğrenmişlerdir.
Ve bizim sadece günümüze ihtiyacımız vardır. Sevmekle geçen bir yaşam; asla sıkıcı olmayacaktır. "SENİ SEVİYORUM" demekten asla bıkmayın ve sakınmayın. Sadece kalp için hasat zamanı yoktur.
Sevgi tohumu sonsuza dek yeniden ekilmelidir.

Leo Buscaglia

öğretmenim bu tarzda çok eser veriyorsunuz yoksa aşk kelimesini sizde mi ? taşıyorsunuz

Alıntı:

---

şükrü çiftçi Nickli Üyeden Alıntı

öğretmenim bu tarzda çok eser veriyorsunuz yoksa aşk kelimesini sizde mi ? taşıyorsunuz

---

yooo hayır...:)

.....Gün gelir bir gün
Başka bir mevsim, başka bir takvim, başka bir ilişkide
O eski ağrı
Ansızın geri teper.
Dilerim geri teper.
Yoksa gerçekten bitmissinizdir.

Zamanla yerleşir yaşadıkların, yeniden konumlanır, çoğalır anlamları, önemi
kavranır.
Bir zamanlar anlamadan yaşadığın şey, çok sonra değerini kazanır.
Yokluğu derin ve sürekli bir sızı halini alır.
Oysa yapacak hiçbir şey kalmamıştır artık
Mutluluk geçip gitmiştir yanınızdan
Her şeye iyi gelen zaman sizi kanatır
Ölmuş saadeti karşılaştır yaşayan mutsuzlukla
Günlerin dökümünü yap
Benim senden, senin benden habersiz alıp verdiklerini
Kim bilebilir ikimizden başka?
Sözcüklerin ve sessizliklerin yeri iyi ayarlanmış
Bir ilişkiyi, duyguların birliğini,
Bir aşkı beraberlik haline getiren kendiliğindenliği
Yani günlerimiz aydınlıkken kaçırdığımız her şeyi bir düşün
Emek ve aşkla güzelleştirilmiş bir dünya
Şimdi ağır ağır batıyor ve yokluğa karışıyor
Orada olmuş saadeti karşılaştır yaşayan mutsuzlukla
Bunlar da bir işe yaramadıysa
Demek yangından kurtarılacak hiçbir şey kalmamış aramızda. ..............
Murathan Mungan / Yaz Geçer

Hoşgeldin gülüm, su gibi ömrün olsun,
Yangınlarıma sular yağdırdın,
Damla damla söndüm serinledim.
Onar onar saydığğım yıllarımı onardın,
Saat saat bulunduğum meçhulden gün yüzüne çıktım…
Günler gördüm gül yüzünde,
Gönlümün kapılarını sana açtım, çalmadan gir içeri diye.
Adıyorum sana onca kırık aşktan sonra arta kalanımı,
Temize çekiyorum sende büyün yalanlarımı…
Senin aşktaki kadrini bilmek için, önce kadersiz aşklardan gecmeli insan…
Eksiltip yoran bütün ayrılıklar,
Kavuşmalara giden yollara çıkar.
Vefayı bozada gülmeyi gülhanede unuttuğum garip bir zamanda çıkageldin…
Hoşgeldin, yitirilmiş sevgililer köyü coğrafyama,
Hoşgeldin, bir daha seversem namerdim sokağıma….
Hoşgeldin…
Bitti dediğim yerden başlıyorsun,
Dindi artık dediğim yerden oluk oluk kanıyorsun.
Beni en iyi sen tanıyor,sen anlıyorsun.
Ne hoş geliyor, ne hoş gülüyorsun…
En güzel renkleri komşu kızların gözlerinde gördüğüm solgun sarı bir zamanda çıkageldin.
Hangi yollardan uğradın durağıma?
Hoşgeldin, yitirilmiş sevgililer köyü coğrafyama,
Hoşgeldin bir daha seversem namerdim sokağıma…