Avucundaki Kuþu Uçurmak!

‘'Uçtu uçtu kuþ uçtu'' tabiri tam biz Nizipliler’e özgü...
Avuçtaki kuþ örneklemesine dair, Nizip'in kültürel, tarihsel ve turistik deðerleri olarak addedilen varlýklarýmýzý cehaletimizden, giriþimcilik ruhu noksanlýðýmýzdan ve ileriyi göremediðimizden ve de turizm sektörünün bölgemize getireceði maddi-manevi kazancý hesap edemeyiþimizden ötürü, ‘fýrsat üstüne fýrsat tepip’ uçurduk!.
Zeugma büyük bir turizm kuþuydu; pýr pýr uçup Gaziantep'e kondu…
Hem de 'devasa kafesleri andýran' üç müzeye…
Oysa, Efes (antik kenti) kuþu Ýzmir’e uçmamýþtý...
Ama bizimki uçtu... Hem de kendi kiþkiþlememizle...
Bize kala kala Zeugma kuþunun asýrlardýr pineklediði’ çýplak kazý alaný kaldý; bir de mostralýk üç-beþ ayak izi…
Dünyada eþi-benzeri bulunmayan Nizip (Balkýz/Belkýs/Balgýz) Zeugma mozaiklerini 'bir Nizipli olarak' görmek isterseniz 'artýk' ya Gaziantep'e gideceksiniz, ya Birecik Barajý A.Þ.nin’nin kýyý höyüklerinden birinin tepesine yaptýrdýðý 'Zeugma fotoðraflarý sergi evini’ gezeceksiniz, ya da '1 milyon euro'luk dýþ yardým fonu saðlanýnca, yapýlacak olan camlý-camekanlý kapalý alanda görebileceksiniz: Kültürel ve tarihsel insanlýk mirasýnýn son parça kalýntýlarýný…
Zeugma her þeyiyle bizim olmasý gerekirken;
Bize ne kaldý?
Armudun sapý mý?
Yoksa, kuþun cücüðü mü?
Keþke kuþun cücüðü olsaydý!.. En azýndan, cücüðün büyüme ihtimali bizi avutup, sevindirirdi…
Sahi, 1991-93 seneleri arasýnda Nizip gazetesi ile Yeþil Nizip gazetesinin bilgilendirme ve uyarma çabalarýnýn (onlarca haber ve köþe yazýlarýnýn) karþýlýðý ne oldu?
Kýrýk bir kuþ kanadý...
O ayrý bir kuþ örneklemesi...
Ýlçe halkýnýn, sivil ve mesleki kuruluþlarýn, seçilmiþ ve atanmýþlarýn kültürel kafessizliði... Oysa, turizm kuþu Niziplilerin avucuna konmuþtu. Ama bir kafes bulunamadý ki, içine konsun, sergilensin, gelire dönüþsün; Nizip uluslar arasý bir marka olsun...
Eee, kuþ bu: alýn teri nasýrý deðil ki elde sürekli dursun!..
‘’Haaa’’ bir de 2004-6’lý yýllarda Gaziantep’teki ve Ýstanbul’daki hemþerilerimizce ‘’Zeugma ile ilgili’’ 2 dernek kurulmuþtu. Haklarýný inkâr etmemek lâzým! Eksik olmasýnlar!.. Her ikisi de ‘’kurulduk’’ diye, kurucu adlarýný ve resimlerini yerel basýna daðýtýp, haber konusu olmuþlardý!...
XXX
Bir baþka büyük kuþ:
Daha düne kadar tüm Niziplilerin kendi ilçe sýnýrlarýnda olduðunu dahi bilmedikleri Rumkale...
Þimdi, adýyla-sanýyla Yavuzelili...
Elimizi Fýrat’ýn karþýsýna uzatýp da ‘bir türlü’ tutamadýðýmýz, bir karýþlýk mesafede idi, Rumkale turizm kuþu…
O, çok önceden uçtu, gitti; geri dönmesi söz konusu bile deðil…
XXX
Bir baþka büyük kuþ: Fevkani Kilisesi...
Uçmamýþ, uçamamýþ, uçmaktan da kötü olmuþ!..
Kanatlarý kýrýk bir þekilde ‘onlarca, yüzlerce yýldýr’ öylece duruyor...
Tüyleri dökülmüþ, bir deri, bir kemik; bugün yarýn öldü ölecek; gýdasýz, bakýmsýz...
Kuþun adý kilise ya, kimse tutmak istemiyor; ‘’dinden imandan olurum’’ diye...
Biz (Sayýn Hocam Doç. Dr. H. Hüseyin Ýnce ve rahmetli üstadým Y. Ýzzettin Çetinel ile birlikte) 1991-93 seneleri arasýnda, Nizip gazetesi ve Yeþil Nizip gazetesi olarak onlarca haber ve makale ile kilise kuþunu tutmaya çalýþtýk...
Kuþ büyük ve ayrýksý!.. Üstelik yardým/destek istediklerimizin zihniyeti de bir tuhaf olunca; kuþ, kuþluktan çýktý!.. Þimdi damýnda tepinseniz (kanadýný okþasanýz) çökecek (kýrýlacak) hale geldi...
Oysa biz, o yýllarda Zeugma kuþunun büyüklüðünü taaa uzaklardan fark etmiþ ve kiliseyi bulunmaz bir tarihi kafes olarak görmüþtük...
Zeugma’nýn kuþlarýný tut, getir kilise kafesine koy; cümle alem gelip seyretsin! Sende bir Nizipli iþletmeciler ve esnaflar olarak, gelenleri yedir, içir, yatýr; sürekli para kazan...
Ne fayda, kime fayda!
Ne dinleyen bulduk, ne anlayan!
XXX
Bir de Taþbaþ kuþumuz vardý; inanç turizmine yakýþýr efsanelerle yüklü olan...
Kimilerine göre Bilal-i Habeþ Hazretlerinin ayaðýnýn, kimilerine göre de Hz. Ali efendimizin atý Düldül’ün ayak izleri ile eþkýya tecavüzünden korunmak için duada bulunduklarý Allah tarafýndan taþa dönüþtürülen 7 bacýlar kayalarý ile bir de kýsýr kadýnlarý çocuk sahibi olmalarýný saðlayan Taþbaþ Böceði...
Ve en az bin kez dedim ki, Hz. Ali’nin adý dahi doðumuzdaki ve güneyimizdeki Þii Müslüman komþu inanýrlarýna yeterde artar bile, Nizip’te inanç turizmini canlandýrmak ve bölge insanýmýza gelir olanaklarý saðlamak için... Dedim demesine de…
Ne bir duacý buldum, ne bir amin diyeni!...
Altýn yumurtlamasý kesin kültürel ve turistik kuþlarýmýzýn kimi uçtu gitti; kimi kýrýk kanat, topal ayak…
Ve ben, kültürel varlýk içinde yoksulluk çeken bir Nizip(li) olarak ‘turizm bazýnda’ çölde bir vaha olarak kaldým... Mý?....
Bunun cevabý ve de benim ‘þu gün için’ tek beklentim, yeni dönem belediye baþkaný seçilecek olanýn bu kültürel ve turistik kuþlarý hizmet programýna alarak, Nizip’e yakýþýr ve kalýcý birçok yaþam kafesi oluþturmasýdýr.
Bir de… Kentsel yaþamýn canlanmasý için, Gaziantep Üniversitesi bünyesinden ‘en az’ bir fakültenin Nizip’e taþýnmasý ile Nizip’i teðet geçen otoban giriþinin Güneybatý yönüne kaydýrýlýp ‘en az’ 45 derecelik bir açýyla Nizip merkezine dokundurmasýdýr.

Kemal bey çok güzel ifade etmiþ uçan kuþlarý.Bunlarý geri gelirmi acaba?Kuþlarý geri getirmek için neler yapmamýz gerekiyor?

Kemal abi seni tekrar aramýzda görmek güzel...

Uçmayý bekleyen kuþlar var sýrada daha cücükler ama nasýl büyüdüklerini anlayamazsýnýz bir anda pýr diye uçarlar, sonrada bin ah vah çekeriz.

Alýntý:

---

Kasým Böler Nickli Üyeden Alýntý

Kemal abi seni tekrar aramýzda görmek güzel...

Uçmayý bekleyen kuþlar var sýrada daha cücükler ama nasýl büyüdüklerini anlayamazsýnýz bir anda pýr diye uçarlar, sonrada bin ah vah çekeriz.

---

kasým abi bu cücükler neler? biraz bahsedermisiniz.?

Týpký yýllar gibidir gidince sadece hatýrasý kalýr bizim kide bu hesap olucak sonunda galiba...

Kemal beyin bahsettiði, zeugma, fevkani kilisesi, rumkale birer tarihsel ve külterel deðerlerimizdi turizm açýsýndan deðerlendiremediðimiz deðerlerdir,

Uçmaya hazýrlanan diðer deðerlerimizin baþýnda antepfýstýðý geliyor, bunu deðerlendiremediðimiz Fýrat takip ediyor detaya girecek olursak baþka deðerlerde var ancak bunu irdelemenin yeri bu konu deðil bu nedenle kýsa tutuyorum.

Güvercin uçurmaktan alýþmýþýz ya ondan elimizdeki kuþlarý uçuruyoruz, ben bu yazýyý okuduktan sonra safranboluyu en azýndan internetten incelemenizi tavsiye ediyorum, buranýn halký sadece Turizmden köþeyi döndüler.

Öncelikle Aramýza tekrar Hoþ Geldin Kemal abi. Sitede böyle güzel yazýlar görmeyeli çok olmuþtu.

Benzetmen gerçekten çok yerinde kuþ misali tüm deðerlerimiz uçup gidiyor ve hala uçmaya devam ediyor.
Belki bir kaç kuþu tekrar yuvaya döndürebiliriz ama bunun içinde bize saðlam kuþçular gerek.
Kuþçularýmýz genelde elden kaçýrmayý öðrenmiþler yakalamayý deðil.
Antep o kadar uyanýk ki devamlý kafes yapýyor bizde ne kadar safýz ki devamlý kuþlarý çýkarýp antepe doðru uçuruyoruz. Nizipliler kuþçu kültürünü iyi bilirler. Parlak çekme diye bir kavram vardýr kuþçulukta iþte antepte çok güzel parlak çekiyor bizim kuþlarýmýzda pat o kafese giriyor :)
Gelecekte fýstýðý da birecik alýnca elimizde ne kalacak onu çok merak ediyorum.
Sadece vaat eden kuþçularýmýz var!!!
Kendi kuþçularýmýzý yetiþtirmeliyiz artýk. Yoksa uçacak kuþta kalmayacak!

Tekrar eline saðlýk kemal abi yeni yazýlarýný merakla bekliyor olacaðýz....

abi eline emeðine saðlýk herþeyi bir güzel özetlemiþsin zaten ne olduysa kendi çýkarlarýmýzý düþünüp toplumsal çýkarlarýmýzý düþünmememizden meydana geliyor herþey eðer ki bunu düþünmüþ olsa idik bu gün bu durmda olmazdý nizip...

Mesneviden

“Kuþun biri, hile ve tuzakla yakalanmýþtý. Kuþ, kendini yakalayana dedi ki:

“-Ey efendi! Sen hayatýnda birçok sýðýr ve koyun yemiþsindir; birçok deve de kur*ban etmiþsindir! Sen onlarýn etleriyle dahî doymadýn, benim bedenimle mi doyacaksýn?! Beni serbest býrak da, sana üç öðüt vereyim. Vereyim de, bil bakalým akýllý mýyým, aptal mýyým? O üç öðüdümün birincisini senin elinde vereyim, ikinci öðüdümü sa*manla karýþýk balçýktan yapýlmýþ damýnýn üstünde vereyim. Üçüncüsünü de aðacýn üstüne konunca söylerim. Sen, bu üç öðüt yüzünden mes'ûd olursun! Elinde iken vereceðim öðüt þudur:

“Olmayacak þeye, kim söylerse söylesin, inanma!”

Kuþ o deðerli olan ilk öðüdü söyleyince, kendini yakalamýþ olan el gevþedi, âzâd oldu, uçtu ve duvarýn üstüne kondu. Orada ikinci öðüdünü söyledi:

“Bir de geçmiþ gitmiþ þeye gam çekme! Bir þey senden geçip gittikten sonra, onun hasretini çekme! Geçmiþe acýmak, geçmiþe hasret duymak yanlýþ bir iþtir; giden geri gelmez! Onu yâdetmek de boþ þeydir!”

Ondan sonra dedi ki:

“-Ýçimde on dirhem aðýrlýðýnda çok kýymetli, eþi bulunmaz bir inci vardýr! O inci, seni de, çocuklarýný da devlete ve saadete kavuþtururdu! Fakat, kýsmetin deðilmiþ; dünyada eþi bulunmayan o inciyi kaçýrdýn!”

Bunun üzerine avcý feryâd u figân etmeye koyuldu. Kuþ, avcýnýn bu hareketi üzerine:

“-Sakýn «Geçmiþ bir þeye gam çekme!» demedim mi!?” dedi. “Mâdem ki inci elinden gitti, neden gam çekiyorsun? Sözümü anlamadýn mý?! Yâhut saðýr mýsýn? Sonra, bir de sana, «Olmayacak þeye sakýn aldanma!» demedim mi!?” dedi. Ve devamla:

“-A arslaným; benim kendim üç dirhem gelmez bir serçe kuþu iken, içimde on dirhemlik inci nasýl bulunabilir?”

Adam kendine geldi de:

“-Pekiyi!” dedi. “Haydi, o üçüncü öðüdü de söyle!”

“-Evet!” dedi kuþ. “Öbür öðütleri tuttun da, üçüncüsünü sana bedâva söyleyeyim, öyle mi? Gaflet uykusuna dalmýþ bir bilgisize öðüt vermek, çorak bir yere to*hum ekmektir! Yahud çölü sulamak gibidir. Ahmaklýðýn, bilgisizliðin yýrttýðý þeyi, artýk hiçbir yama tutmaz! Ey öðütçü; oraya hikmet tohumu pek ekme!”