Beşinci Mevsim
Düştü can evime dördüncü cemre 
Dünyayı üçüncü gözümle gördüm. 
Dört yüz seksen beş gün çekti bir sene 
On altıncı aya takvimsiz girdim. 
Aynalara baktım korku gösterdi 
Saatler her sabah kırkı gösterdi 
Namlular, nişanlar Türk'ü gösterdi 
Hayatım boyunca hedefte durdum. 
Gül sundum yediler, koklamadılar 
Armağan can verdim saklamadılar 
Gittim... gelir diye beklemediler 
Kaybolan gölgemi yollara sordum. 
Getirdim yanıma ay'ı bir karış 
Ölçtüm ki dağların boyu bir karış 
Þehiri bir adım, köyü bir karış 
Damlada denizdir en küçük derdim. 
Savurdum, eledim, seçtim zamanı 
Yaprak yaprak, tel tel açtım zamanı 
Haftada üç asır geçtim zamanı 
Nereye gittimse zamansız vardım. 
Yırtıldı ruhlara çizdiğim resim 
Yazık, kulaklara sığmadı sesim 
Yaşadığım şimdi beşinci mevsim 
Çağın çilesini sırtıma sardım Abdurrahim Karakoç
 
Sakallı  ve cumali kardeşime  gönüldolusu  selamlar