Benim şiire olan merakım yıllar öncesinden başlamıştı. Bu güne kadar çok sayıdaki şiirlerimi derleyip , yayınlama imkanı bulamamıştım. Sadece gazete sayfalarında şiirlerim yaşadı. Þiirlerime gördüklerimi, hissettiklerimi ve yaşadıklarımı kendi dilimle yansıtmaya çalıştım. Seviniyorum; Nizip’imize ve Barak kültürüne böyle bir eser bıraktım, mutluyum aileme ve çocuklarıma yaşarken bir kültür mirası bırakıyorum. O yüzden bu kitabımı aileme ve çocuklarıma ithaf ediyorum.
AHMET ÞAHİN
1944 YILINDA NİZİP İN İKİZCE KÖYÜNDE DOÐDU. İLKOKULU YİNE BU KÖYDE TAMAMLADI.KÖYDE GEÇİMİNİ ÇİFTÇİLİKLE,NAKIÞLI KİLİM VE ÇUVAL DOKUYARAK SAÐLADI.1974 YILINDA NİZİP E YERLEÞTİ VE BURADA KÜÇÜK ÇAPLI TRİKO İÞİ YAPTI.
1964YILINDA ASKERE GİDİNCE ÞİİR YAZMAYA BAÞLADI.VE BUGÜNE KADAR ÇEÞİTLİ KONULARDA BEÞYÜZÜ AÞKIN ÞİİR YAZDI.
1963 DE SAFİYE HANIMLA EVLENEN AHMET ÞAHİN;DÖRDÜ KIZ İKİSİ ERKEK 6 ÇOCUK BABASIDIR
Ahmet ÞAHİN’in kendi tarzıyla hayat hikayesi:
YAÞAM ÇİZGİSİ
Tren geldi gider, kim var nöbette
Attım ayağımı bindim kırk dörtte
Savaşlı yıllarmış, zordu elbette
Yokluğu zorluğu gördüm de geldim
Elli bir’de okul bizi çevirdi
Notları gördükçe babam sevindi
Þahin’e diplama yetti avundu
Bilginin ağını ördüm de geldim
Baharımı türlü çiçek besledi
Bu devrede aşkın hükmü işledi
Yuvamızı Safya Hanım süsledi
Piri altmış üç’te ördümde geldim
Askerliğim altmış dördün dönemi
Arttı hasretlikten şiir önemi
Her dem yazdım yakar oldu sinemi
Aşkın deryasına girdim de geldim
Yaşamda herkesin var bir ahvali
Çok dokudum nakış, kilim çuvalı
Yetmiş dört’te rotam Nizip’in yolu
Tezgahı triko kurdum da geldim.
Mütevazi yaşam gururla gezdik
Yarım düzineyle aile düzdük
İki oğlan, dört kız, bir çift de bizdik
Dünya meyvesinden aldım da geldim
Bismillah’la hamdi, koyduk temele
Fark etmedim, yaşım ermiş kemale
Þahin ne görmüşsün, bir düşün hele
Bir ömrü hebaya verdim de geldim
Benim şiire olan merakım yıllar öncesinden başlamıştı. Bu güne kadar çok sayıdaki şiirlerimi derleyip , yayınlama imkanı bulamamıştım. Sadece gazete sayfalarında şiirlerim yaşadı. Þiirlerime gördüklerimi, hissettiklerimi ve yaşadıklarımı kendi dilimle yansıtmaya çalıştım. Seviniyorum; Nizip’imize ve Barak kültürüne böyle bir eser bıraktım, mutluyum aileme ve çocuklarıma yaşarken bir kültür mirası bırakıyorum. O yüzden bu kitabımı aileme ve çocuklarıma ithaf ediyorum.
Bu kitabın derlenip bir kitap haline gelmesinde emeği geçen başta sayın kaymakamımız Hasan Karakaş’a, Nizip Meslek Yüksekokulu Müdürü Doç. Dr. Nihat Yıldırım’a ve müdür yardımcısı Öğr. Gör. Hakan Çetinkaya’ya, Nizip’in kültürüyle yakından ilgilenen Doç. Dr. Hüseyin İnce’ye, emekli öğretmen İ.Hakkı Tekçe’ye, Belde gazetesi yazı işleri müdiresi Necla Kete’ye ve desteğini esirgemeyen adlarını sayamadığım tüm kişi, kurum ve kuruluşlara şükranlarımı sunarım.
Teşekkürler tüm şiir dostları.
Ahmet ÞAHİN
04.01.2003
