Kapida beklemek

Üniversite son sýnýftaydým. Okulu bitirmek istiyordum. Geçmem gereken bazý kritik derslerim vardý. Bunun için iþi þansa býrakamazdým. Derslerin hocalarý ile görüþmem gerekiyordu. Özellikle bir dersten çok korkuyordum. Hocasý nasýl tepki veriri bilmiyordum. Her þeye raðmen hocanýn kapýsýna gitmiþtim.Bu arada bir parantez açmak yerinde olacaktýr. Eskiden hocalarýn kapýsýna çat kapý gidilemezdi. Hocalarla görüþmek çok zordu. Bu durum hem öðrencilerin yetiþme tarzýndan hem de hocalarýn tavrýndan kaynaklýydý. Þimdilerde ise isteyen öðrenci istediði hoca ile kolayca görüþebilmektedir. Hangisinin iyi; hangisinin kötü olduðunu hala anlamýþ deðilim.Biraz sert olan hocamýzla görüþmek için kapýsýnda beklemeye baþladým. Hoca müsait olunca derdimi anlatacaktým. Koridorda beklemeye baþladým. Þimdilerde daha iyi anlýyorum ki hocanýn da yoðunluðu vardý. Odaya telaþla giriyor çýkýyor ve odada hýzlý hýzlý bir iþler yapýyordu. Her girip çýktýðýnda beni kapýda görüyordu.Bu bekleyiþim takriben iki saate yakýn sürmüþtü. En nihayetinde hoca odadan çýktýðý bir sýra bana dönüp "Senin ne iþin vardý? Neden bekliyorsun?" diye sordu. Ben de "hocam okulu bitiriyorum. Çok az dersim kaldý. Birisi de sizin dersiniz." dedim. Hoca "Kaç lazým geçmen için?" diye sorunca "65" demiþtim. Hoca kâðýdýmý çýkarýp okudu. Kâðýdýn üzerine "Al sana 85" diyerek 85 yazmýþtý.Bu anýyý neden anlattým diye merak edenler olabilir. Bu olayý kaç zamandýr, düþünüyorum. Geçen dua ederken ilk aklýma düþtü. Bir geçer not almak için hocanýn kapýsýnda iki saate yakýn beklemiþtim ve istediðimi almýþtým. Allah'tan bir þey isterken hiç bu kadar süre beklememiþtim. Sonra acaba Allah'ýn kapýsýnda saatlerce beklesek ne olur acaba? diye düþündüm.Bir insan kapýsýnda birkaç saat dahi bekleyene kayýtsýz kalamýyorsa, yüce yaratan ki o merhametlilerin en merhametlisidir, kapýsýnda bekleyen kuluna asala kayýtsýz kalmayacaktýr. Yeter ki onun kapýsýnda beklemeyi bilelim. Onun kapýsý ümitsizlik kapýsý deðildir. Ve o dualara icabet edendir. Kaderi ancak dualarýn deðiþtirdiðini hatýrýmýzdan çýkarmayalým.ÖÐR. GÖR. OSMAN UTKAN