O ayakkabıyı ben de giymiştim. Hiç üzülmemiştim. Kimselere darılmamıştım. Darıldığım kişiler koca öğretmenlerdi. Öğretmen, beden eğitimi dersine girmeme müsade etmemiş ve üstelik malzemeci muamelesi görmüştüm. O ayakkabılar içimde sızı olarak kalsa da onları çok özlüyorum. Bir yanım süklüm püklüm .. Yaşıyoruz be Ermenekli dayım! Ama senin yaran çok derin. Yüzme bilmeyen oğlunu kaybetmenin acısı kolay […]
Kaynak...
