çoğu kez niyetler aynı kelimeler farklıdır
Zengin bir adam
Dört fakire para verdi
Buyurun dedi
...Bu parayla karnınızı
Doyurun ded...i
Zor olacaktı bu paranın payı
Çünkü milletleri ayrı ayrı
İranlı,Arap,Türk ve Rumdu
İranlı dedi:
-Ben bu parayla “engür” yerim
Verin parayı
Bozmayalım arayı
Arap itiraz etti:
-Ben “ineb” severim
Verin parayı yoksa döverim
Türk girdi araya:
-Dokunmayın paraya
Ben “üzüm” severim
Üzüm isterim
Rum’un tartışmalardan
Dönmüştü gözü
Hışımla aldı sözü:
-Ne diyorsunuz siz be!
Bırakın engürü, inebi,üzümü!
Değiliz o kadar cahil
Verin parayı
Onunla alayım “istafil”!
Birbirlerine girdiler
-Para benim!
-Hayır benim!
-Çekiştirme
-İttirme
-Bak döverim
-Ben de söverim!
Oradan geçen akıllı bir adam
Onları durdurdu
Bir bir hepsini dinleyip
Gerçeği buldurdu
Onları götürdü bir manava
Tabi tuttu sınava
Tek tek sordu
Soru çok zordu (!)
-Almak istediğiniz şeyi gösterin
Hepsi de üzümü işaret etti
Böylece kavga bitti
SÖZÜN ÖZÜ:
Çoğu kez niyetler aynı, kelimeler farklıdır
Kavgaların temelinde, hep bu gerçek saklıdır...
