Fotoğrafı seviyorduk ve bu işe emek koymuştuk artık üç beş kişi olunca planlı plansız kendimizi vuruyorduk yollara dağlara kırlara... işte bir yanda F.izler bir yanda B.güneş bir yanda fehmi üstadlarla yine zeugmayı gören azda olsa zeugmaya göz kırpan alanlara fıstık deryası dediğimiz güzelim coğrafyada makinalarımız ellerimizde bir avcı (AVCI DEDİKTE VURMAK İÇİN DEĞİL YAŞATMAK VE DE O ANI DONDURMAK İÇİN.)misalı süzülmeye başladık.
Yol aldıkça kelebekler böcekler çiçekler çekirgeler bizlere eşlik etmeye hatta bazı anlarda poz vermeye bile başlamışlardı. Üstadlarım doğayı özlemiş olsa gerek öylesine kendilerini kelebeklere fotoğraflara verdilerki inanamazsınız bir ara herkes birbirinden ayrı öyle dalmış halde gördüm ki gerçekten mükemmel bir andı.Yani insan bu kadar doğada ve fotoğrafta kendini bulur misali bir andı.
Ara sıra muhabbetlerle,ışıkdı flastı kadrajdı derken, kelebek börtü böcek derken öylesine zaman geçmiştiki anlayamadık ama bu serüven bizleri yormuştu özelliklede İzler üstadımızı.
Şunu da belirteyim yorgunluk fizikiydi ama hepimiz öylesine mutluyduk ki gözlerimiz fotoğraflarda acaba bir kare bir enstantene bir diyafram aralığı yakalamışmıydık heyacanıyla başbaşaydık.İnsanın içinde bu heyacan bu coşku olduğu sürece düşünce ruh yorgunluğu olacağını zannetmiyorum gerçekten...
Evet safari üstadlarım şimdi bu alanda çektiğimiz yakaladığımız anları yada enstanteneleri önce gönderme, sonrasında yapıcı eleştirilerle eksikliklerimizi ortaya çıkarma zamanı geldi. Mutlaka bir yanlarımız eksik yada yanlışlıklarımız olabilir önemlisi birbirimizi tamamlayarak ileriki safarilerde ve sonrası çekimlerde bunları görerek tamamlayarak iyiyi yakalamaya çalışmaktır.
Haydi bire üstadlar gönderin kareleride Nizip.com arkadaşlarımızla paylaşalım.bilirsiniz ki güzellikler paylaşıldıkça daha da bir güzelleşir...
RASTGELE SAFARİCİLER...