Konu: İSİMLERİMİZ VE ANLAMLARI

ILDIR: Parıltı, parlayış - Alacakaranlık

ILDIZ: Yıldız - Gündönümünden 10 gün öncesi

ILGAR: Çabuk, hızlı - Hücüm, akın - Havanın açık olması - Öfke

ILGAZ: Atın dört nala koşması - Akın, hücum - Çankırı'nın merkez ilçesi - Bir dağ

IÞIK: Cisimleri görmemizi sağlayan fiziksel erke

IÞIKHAN: Işıklı han

IÞIN: Bir ışık kaynağından çıkan ışık çizgisi

IÞITAN: Aydınlatan, ışık veren

ITRİ: Korkuya ait

ILGAZ: Hücum, akın - Bir dağ

ILGIN: Akdeniz bölgesinde yetişen birtür ağaç

IRMAK: En büyük akarsu, nehir

IÞIK: Cisimleri görmemizi sağlayan fiziksel erke

IÞIL: Aydınlık, parlak ışık

IÞILAY: Ay ışığı, mehtap

IÞILTI: Parıltı, titrek ışık

IÞIN: Bir ışık kaynağından çıkan ışık demeti

ITIR: Güzel koku / Çiçek

Huzeyfe : Peygamber efendimizin sadık dostu,sırdaşı...

İBRAHİM: İbranice'de hakların babası anlamında

İDRİS: Beyaz renkli çiçek açan bir ağaç cinsi

İHSAN: Bağışlamak, yardım etmek, iyiliketmek

İLBEY: Egemen olan

İLCAN: Ülkede en sevilen

İLGİ: İlişki - Yakınlık duyma

İLHAM: İçe doğma, esin

İLHAMİ: İçine doğmakla ilgili

İLHAN: Bir ülkenin egemen hanı

İLKAN: İran'da devlet kuran Türk hükümdarı

İLKAY: Ayın ilk günlerindeki hali

İLKCAN: İlk doğan erkek çocuklara verilen ad

İLKE: Temel düşünce, prensip - Temel bilgi - Davranış kuralı

İLKER: İlkle ilgili, ilk erkek çocuk

İLKİN: Öncelikle, ilkle ilgili, ilk olan

İLTEKİN: Tek eşsiz ülke

İLTER: Yurdunu seven, koruyan

İLYAS: Mersin ağacı

İMDAT: Yardım dilemek, yardım istemek , yardım beklemek

İNAL: Kendisine inanılan

İNAN: Dizgin - Yönetme - İman

İNANÇ: Bir düşünceye bağlılık - İman - Doğru, emin

İNAYET: İyilik, lütuf

İRFAN: Bilme, anlama - Sezme, kavrama gücü

İSA: Hristiyanlığın kurucusu peygamber

İSHAK: Hüzünlü öten bir tür kuş

İSKENDER: Tarihte fetihleriyle ünlü bir hükümdar

İSLAM: Hz. Muhammed'in kurduğu son din/ Teslimiyet

İSMAİL: İbrahim peygamberin Tanrı'ya kurban adadığı oğlunun adı

İSMET: Haramdan ve günahtan çekinen

İSRAFİL: Dört büyük melekten biri

İSTEMİ/HAN: Göktürklerin ünlü hakanı

İÞCAN: Çalışkan

İZZET / İZZETTİN: Değer, kıymet, ululuk, yücelik

İCLAL: Azamet, büyüklük, ağırlama, ikram

İDİL: Kır hayatını anlatan şiir, ya da yazı - İçten, saf aşk

İFFET: Temizlik, namuslu olmak

İKBAL: Baht açıklığı, işlerin doğru gitmesi

İLAYDA: Su perisi

İLCAN: Ülkenin canı, sevdiği

İLGİN: Yabancı, gurbette yaşayan

İLHAN: Moğol hükümdarı

İLKAY: Ayın ilk hali

İLKBEN: Ben ilk'im anlamında

İLKCAN: İlk doğan çocuklara verilen ad

İLKE: Temel düşünce, ana görüş ve inanış

İLKİN: Önce, öncelikle

İLKNUR: Ayın ilk hali

İLKSEN: Önce sen anlamında

İLKYAZ: Bahar sonu, Yaz başlangıcı

İLSU: lkenin suyu, bereketi

İLTER: Yurdunu seven, koruyan

İMGE: Zihinde tasarlanan /düş hayal gibi gerçekleşmesi özlenen şey

İMRAN: Bayındırlık, mutluluk, bolluk,bereket

İMREN: Görünen bir şeyi ya da bir isteği elde etme isteği

İNCİ: İstiridyede oluşan küçük değerli süs tanesi

İNCİNUR: İnci gibi ışıklı, parlak

İPEK: İpek böceği kozası çözülerek çıkarılan ince parlak tel

İREM: Cennet / Þam ya da Yemende bulunduğu ileri sürülen eski ünlü bahçe

İSMİHAN: Hükümdar ismi

İYEM: Güzellik

İZEL: İz + El /El izi anlamında

İZGİ: İyi, güzel, adaletli

JERFİ: Derinlik

JİYAN: Kızgın, hışımlı

JALE: Kırağı, çiğ, şebnem

JALENUR: Parlayan, ışıldayan çiy

JÜLİDE: Karışık, dağınık saç

KAAN / KAÐAN: Hükümdar, hanların hanı

KADEM: Uğur - Ayak adımı - Yarım arşın

KADİR: Değer, onur, incelik

KADRİ: İtibar, değerle ilgili

KAHRAMAN: Savaşta yiğitlik gösteren, cesur

KAMBER: Sadık hizmetkar / Hz Ali'nin kölesinin adı

KAMER: Ay ışığı

KAMİL: Tam, eksiksiz, olgun

KAMURAN: Dileğine, kavuşmuş olan

KANDEMİR: Güçlü soydan gelen

KANER: Güçlü, kanlı yiğit

KAPLAN: Yırtıcı hayvan

KARABEY: Esmer, rengi karaya çalan Bey

KARACAN: Esmer - Küçük ağaçcık

KARAHAN: Esmer hükümdar

KARAKAN: Bir tür dağ ağacı

KARAN: Kahraman, yürekli - Karanlık

KARANALP: Esmer, karayağız, yiğit

KARATAY: Selçuklu devlet adamı

KARTAL: Yırtıcı bir tür kuş

KARTAY: Yaşlı, pir

KASIM: Bölen, kısımlara ayıran

KAYA: Büyük ve sert taş kütlesi

KAYAHAN: Kaya gibi sert hakan

KAYHAN: Güçlü hükümdar

KAZIM: Kızgınlığını, öfkesini belli etmeyen

KEMAL: Bilgi ve erdem bakımından olgunluk

KEMALETTİN: Bilgi ve erdem sahibi

KENAN: Nuh peygamberin oğlu ya da Nemrut'un babası sanılan kişi

KERAMETTİN: Bağış, ihsan ağırlama

KEREM: Cömertlik, soyluluk büyüklük

KEREMÞAH: Asil, soylu şah, hükümdar

KERİM: Kerem sahibi, cömert

KEYHAN: Dünya

KILIÇ: Sivri uçlu,keskin, çelikten silah

KILIÇALP: Kılıç gibi keskin, yiğit

KILIÇHAN: Kılıç gibi keskin, güçlü yiğit

KIRCA: Dolu - Ufak taneli kar - Borayla gelen yağmur

KIRDAR: Ölçülü davranış

KIRHAN: Kırçıl han

KIVANÇ: Sevinç, hoşlanma

KIVILCIM: Yanan mddeden sıçrayan küçük ateş parçası - Harekete geçiren

KOLÇAK: Yiğit, mert, koçak

KONUR: Bozla sarı arası bir renk - Yanık kırmızı - Gururlu, kibirli - Kahraman,

KORAL: Sınır muhafızı

KORALP: Yiğit sınır muhafızı

KORAY: Kamış, kargı gibi, içi boş şeyler

KORCAN: Kanı sıcak, kanı kaynayan

KORÇAK: Heykel

KOREL: Kor gibi etkili, yakıcı kişi

KORHAN: Ateş gibi hakan

KORKMAZ: Korkmayan, yılmayan, cesur

KORKUT: Büyük dolu tanesi - Hayali yaratık

KORTAN: Kor renkli tanyeri - Yalçın kaya - Pelikan

KÖKER: Köklü soydan gelen

KÖKSAL: Kökünü derinliklere sal anlamında

KUBAT: Kaba, şişman

KUBİLAY: Cengiz Hanın torununun adı

KUDRET: Güç, kuvvet

KUNTAY: Ay gibi sağlam, güçlü

KUNTER: Sağlam, kuvvetli

KURT: Yırtıcı bir memeli - Kurnaz, işbilir

KURTBEY: Kurt gibi atılgan, güçlü

KURTULUÞ: Kötü, tehlikeli durumdan kurtulma

KUTAN: Dua, yalvarma - Saka kuşu

KUTAY: Uğurlu ay

KUTBAY: Uğurlu kişi

KUTER: Kutlu, uğurlu kişi

KUTHAN: Kutlu hükümdar

KUTLAY: Kutlu, uğurlu ay

KUTLU: Kutlanmış, mutlu, uğurlu

KUTSAL: Mübarek, kutlulukla ilgili

KUTSİ: Kutlanan, kutluluk sahibi

KUZEY: Kuzey yönü / Þimal

KÜRÞAT (D): Eski bir Türk adı

KADER: Değişmez bir karar ile iyilik yada kötülük hazırladığına inanılan olağan üstü güç

KADRİYE: Değerle ilgili / İtibar, onur

KAMELYA: Çaygillerden büyük çiçekler açan bir bitki - Yabangülü

KAMİLE: Tam, eksiksiz - Kemale ermiş - Bilgin, bilgili

KAMURAN: İstediğine ulaşmış, mutlu

KARANFİL: Kokulu bir çiçek

KARDELEN: Baharda çok erken açan bir çiçek - Çiğdem

KARMEN: Parlak kırmızı

KAYRA: Büyük birinden gelen iyilik - İhsan

KERİMAN: Cömert - Ulu, büyük

KERİME: Cömert - Ulu, büyük - Kız çocuk

KEVSER: Cennette bir akarsuyun adı

KEZBAN: Aslı Kedbanu - vekilharç kadın (evi çekip çeviren)

KISMET: Talih, nasip, kader

KIVILCIM: Yanan bir maddeden sıçrayan ateş parçası

KIYMET: Değer, paha (baha), bedel

KİBARİYE: İnce, zarif - Cömert, asil

KİRAZ: Gülgillerden bir meyva ağacının sulu

KÖSEM: Sürülere rehberlik eden - Cildi temiz, pürüzsüz

KUMRU: Güvercinden küçük boz renkli kuş

KÜBRA: En büyük

LAÇİN: Bir cins şahin - Sarp, yalçın

LAMİ: Sert, çatık kaşlı veya Aslan

LATİF: Yumuşak, hoş, nazik

LEBİB: Akıllı, zeki

LEMA: Herşeye gücü yeten

LEMİ: Parlak, parıldayan

LEVENT: Eski deniz erlerine verilen ad

LOKMAN: Tarihteki en ünlü tabibin adı (Lokman Hekim)

LÜTFİ: Cennette ölümsüzlüğe kavuşan

LÜTFULLAH: Çok övülmüş,methedilmiş

LÜTFÜ: İyi muamele, güzellikle hoşlukla ilgili

LAÇİN: Bir cins şahin - Sarp, yalçın

LAMİ: Sert, çatık kaşlı veya Aslan

LATİF: Yumuşak, hoş, nazik

LEBİB: Akıllı, zeki

LEMA: Herşeye gücü yeten

LEMİ: Parlak, parıldayan

LEVENT: Eski deniz erlerine verilen ad

LOKMAN: Tarihteki en ünlü tabibin adı (Lokman Hekim)

LÜTFİ: Cennette ölümsüzlüğe kavuşan

LÜTFULLAH: Çok övülmüş,methedilmiş

LÜTFÜ: İyi muamele, güzellikle hoşlukla ilgili

MACİT: Þan, şeref sahibi - İyi ahlaklı

MAHİR: Usta, elinden her iş gelen

MAHMUT: Övgüye değer

MAHSUN: Güçlendirilmiş, güçlü

MAHZUN: Hüzünlü, duygulu, üzgün

MAKBUL: Alınan kabul olunan

MAKSUT: İstek, niyet, maksat - Varılmak istenen yer

MALİK: Sahip, efendi

MANÇO: Manda yavrusu

MANSUR: Yardım edilmiş - Allah'ın yardımıyla galip gelmiş

MAZHAR: Birşeyin göründüğü ortaya çıktığı yer

MAZLUM: Zulüm gören, zulmedilen kişi

MECİT: Çok ulu, yüce

MECNUN: Deli, aklı başında olmayan

MEDENİ: Uygar, şehirli - Terbiyeli, nazik

MEDET: Yardım eden

MEHMET: Aslı Arapçada Muhammed, çok övülmüş anlamında

MELİH: Güzel, şirin

MELİK: Hükümdar, han

MEMDUH: Övülmüş, övülmeye değer

MEMNUN: Minnet eden - Hoşnut, sevinçli

MENDERES: Ege bölgesinde bir ırmak adı

MENGÜ: Ölümsüz, ebedi

MENGÜÇ: Güçlü ben / Men + güç

MENSUR: Saçılmış, dağılmış - Ölçüsüz, uyaksız söz

MERİÇ: Ülkemizin Bulgaristan sınırındaki nehir

MERİH: Güneş sistemimizdeki 5. gezegen

MERT: Sözünün eri, sözünde duran

MESTAN: Savruk. Cüret sahibi

MESUT: Mutlu, bahtiyar

METE: Büyük Hun imparatoru

METİN: Sağlam, dayanıklı

MEVLÜT: Yeni doğmuş çocuk - Doğulan zaman

MİKAİL: Allaha en yakın olduğuna inanılan dört melekten birinin adı

MİRKELAM: Güzel, nazik konuşan

MİRZA: Hükümdar soyundan gelen

MİTHAT: Övme

MUAMMER: Uzun ömürlü, çok yaşayan

MUCİP: Gerektiren, gerektirici

MUHAMMED: Çok övülmüş, hamdedilmiş

MUHARREM: Din tarafından yasaklanan

MUHİP: Seven, sevişen

MUHİTTİN: Dini güçlendiren

MUHLİS: İnanç ve eylemlerinde içtenlikle davranan

MUHSİN: Sağlamlaştıran

MUHTAR: Dilediği şekilde hareket edebilen

MUHTEÞEM: Görkemli, gözkamaştırıcı

MUKBİL: Mutlu, bahtiyar

MUNİS: Sıcakkanlı sevimli

MURAT: Arzu, istek, dilek

MURATHAN: Arzulu hükümdar

MURTAZA: Mürteza- Seçkin seçilmiş

MUSA: Sudan gelmek anlamındadır. Bir peygamber adı

MUSTAFA: Temizlenmiş, saf hale getirilmiş

MUTİ: İyi kalpli, yumuşak başlı

MUTLU: Mesud, bahtiyar

MUTLUHAN: Mutluluğa erişmiş hükümdar

MUZAFFER: Zafer kazanan, galip gelen

MÜCAHİT: Savaşçı, Cihada katılan

MÜFİT: Faydalı, yararlı

MÜJDAT: İyi, müjdeli haberler

MÜKERREM: Yardımsever, ikram sever

MÜKREMİN: Konuksever, ikram sever

MÜMİN: İnanan, iman eden

MÜMTAZ: Seçkin, başkalarından ayrı tutulan

MÜNİR: Aydınlatan, ışık veren

MÜREN: Akarsu, dere, ırmak

MÜRSEL: Yollanmış, gönderilmiş olan

MÜRÞİT (D): İrşad eden, doğru yolu gösteren

MÜSLÜM: İslam dininden olan / Teslim olan

MÜÞFİK: Acıyan, şefkat gösteren

MÜÞTAK: Özleyen, göreceği gelen

MACİDE: Þan ve şeref sahibi

MAHİNUR: Ay ışığı - Ay yüzlü güzel

MAHMURE: Uyku basmış, yarı baygın göz

MAKBULE: Alınan, kabul olunan, beğenilen

MANOLYA: Beyaz, güzel kokulu ağaç ve çiçekleri

MARAL: Dişi geyik, ceylan, karaca

MEDİHA: Övülmeye neden olan

MEFHARET: Övünç, övünme, kıvanç

MEFKURE: Ulaşılmak istenilen en yüce amaç

MEFTUN: Gönül vermiş, tutkun

MEHPARE: Ay parçası

MEHTAP: Ay ışığı, Dolunay

MEHVEÞ: Ay yüzlü güzel

MELAHAT: Güzellik, güzel yüzlülük, yüzünde tatlı ifade olmak

MELDA: İnce ve taze vücutlu

MELEK: Allah ile insanlar arasında aracılık yapan manevi yaratık

MELİHA: Güzel, Þirin

MELİKE: Kadın hükümdar, hükümdarın karısı

MELİS: Bal arısı

MELİSA: Baklagillerden, yaprakları liomu andıran kokulu bir bitki

MELODİ: Ezgi, müzik parçası

MELTEM: Yazın, karadan denize doğru esen mevsim rüzgarı

MENEKÞE: İnce saplı, ufak mavi çiçekli güzel kokulu bitki

MENGÜ: Ebedi, ölümsüz

MERİÇ: Bulgaristanla olan sınırımızda bulunan bir nehir

MERİH: Dokuz gezegenden biri (Mars)

MERVE: Mekke yakınlarında bir dağ

MERYEM: Dinine bağlı kadın

MESUDE: Mutlu, bahtiyar

MISRA: Þiirin bir satırı

MİHRİBAN: Seven, şefkatli

MİMOZA: İnce sarı yapraklı çiçek açan bir süs bitkisi

MİNE: Maden eşya üstündeki renkli sır tabakası

MİRAY: Yılın ilk aylarında doğan / Güneş gibi ay gibi parlayan

MUALLA: Makam ve rütbece yüksek olan

MUAZZEZ: Saygı uyandıran, kıymetli - İzzet, şeref sahibi

MUHTEREM: Saygın, saygıdeğer

MUKADDER: Tanrı hükmü, kader, alın yazısı

MUKADDES: Kutsal olan , mübarek olan Mukaddes Kutsal olan , mübarek olan

MUNİSE: Sıcak kanlı, sevimli

MUZAFFER: Zafer kazanan, üstün gelen

MÜBERRA: Aklanmış, temize çıkarılmış

MÜCELLA: Parlak, cilalanmış

MÜESSER: Eser bırakan, eser sahibi

MÜGE: İnci çiçeği,

MÜJDE: İyi haber, sevinçli haber

MÜJGAN: Kirpik

MÜKRİME: İkramı bol olan

MÜNEVVER: Aydınlatılmış, parlak ışıklı, bilgili

MÜNİRE: Işık veren, aydınlatan

MÜRÜVVET: Kişilik, şahsiyet, insanlık

MÜÞERREF: Onurlandırılmış, şerefli kılınmış

MÜYESSER: Kolaylıkla yapılan

MÜZEYYEN: Süslü, süslenmiş, bezenmiş