İki kadın sessizce oturuyordu...
İki kadın sessizce oturuyordu...
Seher vakti esen rüzigarın serinliğini bilemeyen..
Bir avuntuyla cafe köşelerinde ömür çürüten, gönül huzurunu ne bilir?!.
Çıplak ayaklarını ıslak otlar üzerine seremeyen.. Bir hüt hüt kuşunun canlı ötüşünü duyamayan.. Ve dahi bir bebeğin avucunu, ellerine almadan yaşayan;
Akıldan, mantıktan ne bahseder bilmem ki?!..
Hadi canim inanmam kattiyen inanmam.2 kadin yanyana qelirse kesin ama kesin dedikodu yaparlar..
Dilsiz kadinlarsa belki
10 tam puan...harikaydı...
Nizip sevgisini yüreğinde taşıyanlara binlerce selam ....