İLİNTİDİR ADI !!!
Gün olur bir minik bebek gelir dünyaya…… Adı Ayşedir, Fatmadır..farketmez, doğduğunda biraz şansı varsa eğer sevinçle karşılanır gelişi… öpülür,koklanır, sevilir…...yok eğer beklenen bir erkek evlatsa doğduğu yuvada,daha o anda başlar hayatı kararmaya..Sevilsin ya da ötelensin..hayatı boyunca önce falanca bey’in kızıdır..ya da filanca nın bacısı… sonra gün gelir bir başka falanca bey’in karısıdır adı…Zaman geçer, şansı olur da bir de oğlan doğurdu mu, ilerleyen zamanda bir filanca bey’in de annesi olur… Hep birilerine.. hayatında söz hakkı olan
birilerine ilintidir adı! Falanca bey’in kızı..bacısı…karısı…anası..
…Onca şeydir ama hiç bir zaman önce Ayşe … Emine … Gül …. Iraz…Seher….Bahar… Yağmur olamayacaktır…..En önemlisi ‘önce insan ‘ değildir…...onca şeydir onca erkeğin hayatında … ama farkına bile varılmaz kimdir Dünyaya geldiğinde Allah’ın en büyük hediyesidir aslında ana-babasına… Evlat sevgisini tatmak kadar büyük bir duygu var mıdır insan yaşamında… Baba olmanın şansını, mutluluğunu,gururunu sunar ‘’babasına’’.. bir bilinse!
Sonra kardeştir..arkadaştır..dert ortağıdır ağbisine..
sırdaştır.. Arkasından odasını toplayanı..‘ ağbicim ‘diye peşinde dolananı… Gün gelir eş olur hayat arkadaşına..paylaşır hayatın sevincini tasasını… ‘’Er’im ‘’ der… ‘’eş’im ‘’ der… ‘’ kocam’’ der….’’ Bey’’ der…’’ efendi ’’ der…. Her evde her kadın için bir başkadır erkeğin adı sanı.. sadece çocuklarının değil aslında ‘’ ev’in baba ’’sıdır … Ve o’nu ‘’ evinin babası ‘’ yapan kadınıdır!
Birçok erkek görmez bunu…bilmez kadınının kendisi için ne anlam taşıdığını … olmazsa olmazı olduğunu…. O’nunla bir bütün olduğunu.. o’nun da kendisi olmazsa olamayacağını….
Hayat, eldeki eldeyken ve ona sahipken bilmeden kıymetini, harcanır gider …. Gün gelir…. Tükenir,tüketilir
sevgiler..umutlar…hepten silinir kadının adı,sanı….
Farkında olunmadan varlığının kıymeti bir çok kadın,aslında iz bırakarak ama hep ‘’ ilinti ‘’ olarak terk eder dünyayı…..