Konu: Ýbretlik Hikayeler.

Ellerinize Saglik Hocam Gercekten Namaz Hayatimizdaki Yapacagimiz En Dogru Islerimizden Biri Allah Sonuna Kadar Onunla Birlikte Bizi Yaþlandirmak Nasip Eglesin

BAYKUSLAR VE NUSIREVAN
Adaletiyle meshur Iran hükümdarlarindan Nusirevan tahta gectigi ilk yillarda, halka karsi o kadar zalim ve gaddarca davranmis, o kadar zevk-ü sefasina düskünmüs ki, millet artik canindan bikar hale gelmis, en ufak ses cikaran olsa kellesi gidermis. Iste bu zalim hükümdar Nusirevan, bir gün maiyetiyle beraber ava cikmisti. Yaninda gayet zeki bir de veziri vardi. Avlanirken bir ara digerlerinden ayrilan hükümdar, yaninda veziri oldugu halde bir suyun basina varip atindan indi ve bir müddet istirahata cekildi. Yesillikler üzerinde otururlarken, iki baykus gelip yakinlarina kondu ve ötmeye basladilar.
Baykuslarin o nagmeleri Nusirevan'in hosuna gitmis olacak ki, vezirine:
-Insan su kuslarin dilinden anlasa da ne dediklerini bilse... Kimbilir bu kuslar simdi neler söylüyorlardir? dedi.

Vezirin, derdini anlatmasi icin büyük firsat dogmustu:
-Sultanim ben bu kuslarin ne dediklerini biliyorum. Eger müsaade eder ve beni bagislarsaniz, bu kuslarin ne söylediklerini size bildireyim, dedi.
Nusirevan, hayretle:
-Gazabimdan emin olabilirsin, anlat, dedi.
Vezir:
-Sultanim affiniza siginarak arzediyorum. Bu kuslarin birisi, digerinin kizini ogluna istiyor. Öbürü de; tabiiyeti icabi kizimi sana veririm, yalniz baslik parasi olarak bir harabe isterim, diyor. Oglanin babasi ise bu halinden memnun vaziyette; deliye bak, Nusirevan hükümdar oldugu müddetce, ben sana bir degil on harabe veririm. Yeter ki sen kizi ogluma ver diyor. Iste padisahim kuslarin konustuklari bundan ibarettir, dedi.
Nusirevan vezirinden memnun olmustu, ne demek istedigini anladi ve dogruca avdan sarayina dönerek, o andan itibaren hal ve vaziyetini tamamen degistirdi. Öyle adil, öyle halkini gözetir oldu ki ölecegi zaman Nusirevan'in memleketinde bir tane harabe kalmamis, her yer mâmur ve müreffeh olmustu. Nerede o suurlu idareciler, nerede o hükümdarlar?

YAPILAN IYILIK KONUSULMAMALIDIR
Vaktiyle bulundugu küçük yerde geçim sikintisi çeken dürüst ve temiz yaratilisli genç bir adam, bir gün memleketine çok uzakta bulunan bir sehir merkezine giderek is bulup çalismaya, kendine yeni bir hayat düzeni kurmaya karar verdi.Bu niyetle vakit kaybetmeden hazirlanip yola koyuldu. Genç adam bu yolculugu sirasinda yorum ve açiklamasi kendisi için imkânsiz olan bir takim olaylarla karsilasti. Bunlardan biri suydu: Bazi kimseler bir tarlaya bugday ekiyorlar, ekilen bugdaylar hemen yetisip olgunlasiyor, onlar da hiç vakit kaybetmeden hasat ediyorlar, sonra bunlari atese verip yakiyorlardi. Ikinci olarak suna sahit olmustu: Bir adam büyük bir tasi kaldirmaya çalisiyor, kaldiramiyor; ama bu tasa bir tane daha ekleyince kaldirabiliyor, bir üçüncüyü ekleyince daha da rahat kaldirabiliyordu. Sahit oldugu bir baska olay da su idi: Bir adam bir koyuna binmis, onun üzerine birkaç kisi daha binmis kosturuyorlar, arkalarindan birileri de onlara yetismek için çabaliyor ama yetisemiyorlardi. Adam bunlarla kafasi Karismis birhalde uzun yolculugun nasil geçtigini anlamadan sehrin kapisina geldi.Burada nurani bir ihtiyar kendisini durdurup nereden geldigini, niçin geldigini yolculugun nasil geçtigini sordu.Adam herseyi anlatti ve yolda karsilastigi alisilmamis hadiseleri de serüvenine eklemeyi unutmadi Bunun üzerine ihtiyar bu genç adama rastladigi olaylari bir bir açikladi:
"Senin yolda ilk rastladigin bugday ekip hemen hasat eden ve sonra atese verip yakan insanlar, iyilik edip de onu sagda solda konusarak degerini sifira indiren insanlari simgeler.Tas kaldirmaya çalisan kimse de sunu anlatir: Insana ilk isledigi günah agir gelir, onun altinda ezilir.Ama ona tevbe etmeden baska günahlar islemeye devam ederse artik o günahlar ona hafif gelmeye baslar.Koyun ve ona binenlere gelince, koyun cennet hayvanidir.Sirtindakileri cennete tasimaktadir Koyuna ilk defa binen alimlerdir.Ondan sonra binenler her siniftan müminlerdir Bunlara yetismek için kosanlar ise inançsizlardir...

Bu Hikayeyi Okumanizi Tavsiye Ediyorum Hayatta Yasadiklarimiz Yaptiklarimiz Herseyin Bir Karsiligi Var Unutmayin...

Bu Hikayeden Cook Etkilendim Yasanan Herseyi Bir Anlami Var Gercekten Gosterilen Bi Olay Bi Hareket Belkide Bize Verilcek Bir Ders Ve Gelecege Isaret.....

nuþirevan'ýn adaletiyle ilgili en ünlü menkibe;hikaye odur ki:

islamiyetten önce ömer ve amr iran'ýn baþkentine develerini satmaya giderler. gece bir handa konaklamaya karar verirler. hancý: "paranýzý ve devenizi ücret karþýlýðý bana emanet edin yoksa çalýnabilir" der. onlarsa düþük bütçeli tacirler olduklarý için buna yanaþmazlar. develerini hana baðlarlar altýn keselerini de yastýklarýnýn altýna koyarlar. sabah uyandýklarýnda develer de altýnlar da yoktur. hancýya sorarlar "ben sizi uyarmýþtým" der. o mahallenin güvenlik sorumlusuna giderler. o da: "hancýya emanet etseydiniz. beni ilgilendirmez" der. bunun üzerine adaletiyle nam salmýþ nuþirevan'ýn huzuruna çýkmaya karar verirler.

nuþirevan'a olayý anlatýrlar. nuþirevan: "peki develeriniz sokaktayken, altýn keseleriniz güvende deðilken niye uyuyordunuz?" diye sorar. ömer: "biz sizi uyumuyor biliyorduk, onun için rahat rahat uyuyorduk." der. amr* kellelerinin gittiðini düþünürken hükümdar bu cevabý çok beðenir: "ey çölün arabý! doðru söylüyorsun. halkýmýn huzuru için benim her zaman uyanýk olmam gerekir" der. olayý araþtýrmak için 1 hafta ister ve o hafta boyunca konuðu olmalarýný ister. onlar da razý olur.
bir hafta sonra nuþirevan'ýn huzuruna çaðýrýlýrlar. develeri bulunmuþtur. keseleri de oradadýr. içindeki altýnlar da tamdýr. nuþirevan'a teþekkür eder çok adil olduðunu söylerler. nuþirevan: "iþinizi haledip 2 gün sonra þehirden çýakrken biriniz doðu biriniz güney kapýsýndan çýksýn. o zaman daha adil olduðumu göreceksiniz." der. amr ibn-i as iki gün sonra doðu kapýsýndan çýkarken o kapýda birinin asýlý olduðunu görür. þýk giyimli bu adam kaldýklarý yerin güvenliðinden sorumlu kiþidir. hýrsýzlýkta payý olduðu için asýlmýþtýr. ömer ise kendi çýktýðý kapýda nuþirevan'ýn oðlunun asýlý olduðunu görür. hýrsýzlarla iþbirliðini yaptýðýný öðrenince nuþirevan kendi oðlunu da astýrmýþtýr.

Evet anlatýlanlar ibret alýnmak içindir elbet.tabi ki ibret nazariyla bakabilenler içindir bunlar.paylaþýmýn için teþekkürler hayal...

Hocam Gercekten Cok Guzel Bi Hikaye Cok Saolun Benim Hikayeleride Begendiniz Mi ?

BIR AYET OKUDU HAKK'A YÜRÜDÜ
Allah (c.c) dostlarindan Ebu Bekir Verrak hz.nin küçük bir oglu vardi.bir gün babasi onun elinden tutup hocaya götürdü.Ey ilim bahçesinin servi,dedi.Yavruma kuran okut ve onu yetistir…

Nur çocuk hoca önünde diz çöktü ve derse koyuldu.Kisa zamanda kurani kerimi örgendi …yine bir gün hocanin önünde Kuran okuyordu.Birden bir ayetle karsilasti.Ayeti kelimeyi tek tek heceledi.Ne var ki yüregine müthis bir kursun saplanivermisti.

Rabbimiz buyuruyor ki:

“O halde,küfre varirsaniz çocuklari ak saçlilar haline çevirerek bir günün (kiyametin)azabindan kendinizi nasil koruyacaksiniz.”

Bu ayeti okur okumaz harika çocugun yüzü kireç gibi bembeyaz kesildi ve kendisini bir titreme aldi.Artik okumaya devam edemiyordu.Derhal evin yolunu tuttu ve kapiyi çaldi.babasi içeriden seslendi:Kim o?

- Benim ey baba çabuk aç…!

Ebu Bekri hz.leri kapiya kosup açti.Açti ama gördügü manzaradan da korktu.Çocugunun yüzünde tek damla kan kalmamisti ve küçük yavru titreyip duruyordu.Hemen kollarini açip:

- Ey benim için cennet mumu olan yavrum dedi sana ne oldu.Niçin benzini sararmis görüyorum?

- Ey babam :Bugün kurani kerimden bir ayet okudum.Manasini düsününce yüregim eriyor sandim ve bu hale geldim.

- Ey gözümün nuru oglum!O hangi ayettir.

Su ayettir. “O halde,küfre varirsaniz çocuklari ak saçlilar haline çevirerek bir günün (kiyametin) azabindan kendinizi nasil koruyacaksiniz.”

Ayeti celileyi tekrar etmek çocugun canina yeni bir ates düsürdü ve o masum yavru ayak da duracak takati kendinde bulamayip yataga düstü.Bu ayetin heybetinden hasta oldu ve kisa zamanda öldü.O harika çocugu babasi götürüp kabre koydu.Kabre konan sanki çocuk degildi,incilerden meydana gelmis bir tasti.

Ebu Bekir Verrak sik sik çocugun kabrine gider,topraklari avuçlar,zari aglar ve söyle derdi.

Ebu Bekir Verrak senin küçücük oglun kurandan bir ayet okudu. Allah(cc)korkusundan can verdi.Sen kurani kerimi hatmedip duruyorum ve ömür günesin kabir kuyusunu agdi.hiç Allahtan onun gibi korkmazsin.Meger senin gönlün ne kati bir gönülmüs vah sana…

BOYAYI MI BEGENMEDIN YOKSA BOYACIYI MI?

Hep hikmetli konusan Lokman Hekim’in derisi siyah, dudaklari da kalinmis. Degerli sözlerini duyarak hayrani olan biri bir gün bakmis ki hayalinde büyüttügü Lokman, siyah yüzlü, kalin dudakli biri. Saskinlikla yüzüne bakarken Lokman Hekim, adamin icinden gecenleri sezmis olacak ki, söyle cikismis:
– Birader, neden öyle saskin bakiyorsun? Boyayi mi begenemedin, yoksa boyaciyi mi?
Sonra da ilave etmis.
– Bak, demis, benim ne yüzümün siyahliginda, ne de dudaklarimin kalinliginda bir tesirim vardir. Onlari Yaratan öyle yaratmis, öylesine uygun görmüs. Benim tercihim degil...
Evet, insanlarin yüz güzelligi, yahut da cirkinligiyle kendilerine bir pay cikarmalari son derece yanlistir. Ne güzellikte bir etkisi vardir, ne de cirkinlikte. Her ikisini de yaratan ve layik gören Allah-ü azimüssandir. Insan kendi iradesiyle kazandigindan sorumludur

Allahim, hazirliksiz yakalanmaktan,
gaflette kalip gafillerden olmaktan Sana siginirim.
Allahim, bana salih amel nasip eyle.
Amelimi Senin rizana mahsus kil; icine riya ve yalan karismasindan sakindir.
Allahim, canimi hayirlilarla beraber al, serlilerle birlikte alma. Beni Cehennem azabindan koru. Beni hayirli kullarin arasina kat.

AMÝN...AMÝN...AMÝN

(Hz. Ömer r.a)

hasan hocam paylasým için tskler kýsa ve öz gercektende güzel

Teþekkürler aziz dost.

нαуαℓ Nickli Üyeden Alýntý

Hocam Gercekten Cok Guzel Bi Hikaye Cok Saolun Benim Hikayeleride Begendiniz Mi ?

beðenmek de ne kelime,bayýldýmmm.klavyenize saðlýk.