Gördüklerimiz ve görmek istemediklerimiz veya görmeye mecbur bırakıldığımız bir dünyada kendi alanımızı oluşturalım..Kendi alanımızda hür ve bir o kadar da sesimiz gür çıksın..S
Sevda yükü taşıyoruz.. Hepimiz ağır ağır eziliyoruz bu sevdaların altında. Kendi buhtan yaşantımıza bir kalem acı da bu sevdalardan geliyor..Ağlıyoruz fayda vermiyor..haykırışlarımız gök tavanını dövüyor ama kimin umurunda?!!..
Hey! sesime ses veren dağlar!..Duymaz mısınız mazlumun ağıtını?..Duymaz mısınız yüreğimizin olanca çırpınışlarını??..
Biz sevda taşıyorduk a dostlar.. aldılar elimizden..Bakın..bahçelerimize?!!..; Düne kadar bülbül sesleriyle şen şakrakken... şimdi kargaların hamisi oldu..

Ağla..ağla nereye kadar...
Yürek buluşmalarına devam edeceğiz inşeallah...