Terörist saldırıda şehit düşen Komando Çavuş Mehmet Kaz, Nizip ilçesinde binlerce kişinin katıldığı törenle toprağa verilirken, şehit er Barış Çiçekdağı ise ...
Kaynak...
Terörist saldırıda şehit düşen Komando Çavuş Mehmet Kaz, Nizip ilçesinde binlerce kişinin katıldığı törenle toprağa verilirken, şehit er Barış Çiçekdağı ise ...
Kaynak...
terör işi polise emanet edilmeli.
3 aylık temel eğitimle terör çözülmez.
Terör için ayrı birim gerekiyor.
Konu felsefefe tarafından (02.08.11 Saat 23:15 ) değiştirilmiştir.
Osman Demir Istanbul
Polise yada askere farketmez ama bu iş için eğitilmiş güclere verilmeli, fidanlarımızın ölmesini artık kaldıramaz hale geldik.
T.C VATANDAŞI, NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE
Benim oğlum 6 yaşında, bazen sohbet ediyorum onunla büyünce ne olacaksın diye soruyorum asker olmayacağım diyor. Niçin diye soruyorum, askerler ölüyor diyor...Ne kadar acı bir durum, her gün televizyonlarda şehit cenazelerini gören çocuk ben büyüyünce asker olmayacağım diyor.Eskiden duyardık PKK askerden kormuyor ama özel harekat timinden altına kaçırıyor derlerdi.
Bana sadece Allah yeter...
Ne mutlu Müslümanım diyene.
Kimse kızmasın ama bende çocuğumu askere göndermek istemiyorum.
T.C VATANDAŞI, NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE
Muslum abi senin cocugun benim cocugum askere gitmezse kim koruyacak bu vatani capulculara mi birakalim?
Tabiki evlatlarimizin olmesi hepimizi uzuyor ve buna care bulmakta ankaradaki buyuklerimizin.
Ozel timler yine terorle mucadele etmek icin sahaya inmeli bu normal erlerin yapacagi is degil...
kAlp dEdiqin Atiyor zAtEn mArifEt riTmi dEqistirEbilEndE
Vatan için ölmek hepimizin görevi bunu seve seve yaparız, çocuğum da yapar, ancak ben çocuğumu komutanının tuvaletini temizlesin, komutanın karısını kuaföre götürsün , yada yan baktın diye sadist komutanından dayak yesin diye göndermiyorum, hanginiz dayak yemeden terhis oldunuz , hanginiz aşağılanmadan askerlik yaptınız, pisi pisine ölüm ve diğer sebeplerden dolayı ben çocuğumu askere göndermek istemiyorum.
T.C VATANDAŞI, NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE
Siz televizyonlarda görüp kahr-u perişan oluyorsunuz..
Ya ben?!..
Akşam aynı masada yemek yediğin arkadaşını; yine aynı masa üzerinde parçalarını tek tek sayıyor.. rapor yazıyor ve ceset torbasına dolduruyorsun..
İşte böyle bir manzara.. Akıl sınırlarını zorlayan bir ruh dünyası..
Allah, analara babalara sabır versin...
Seher vakti esen rüzigarın serinliğini bilemeyen..
Bir avuntuyla cafe köşelerinde ömür çürüten, gönül huzurunu ne bilir?!.
Çıplak ayaklarını ıslak otlar üzerine seremeyen.. Bir hüt hüt kuşunun canlı ötüşünü duyamayan.. Ve dahi bir bebeğin avucunu, ellerine almadan yaşayan;
Akıldan, mantıktan ne bahseder bilmem ki?!..