NİZİPLİ SEVDASI
Senden uşakken hömmülhöçe binerdik. Deel mi? Hatılamin zaar? Cücüköl oynardık senden; sen hep cıllıcılık ederdin. Daşı kafama fırlatırdın. Sahğlanbaç oynardıh, hep gazanı çömlee patlatırdın. Evcülük oynardıh, soluğu hastahanada alırdıh. Ben çaya çimmeye giderdim; geldiimde bir bağardım bekliysin. Ben de beni bekliin bellerdim. Meğersem ya çarrıını giymişim, onu alacan ya da utuzmuşum gazoz kapaklarımı elimden alacan. Amma nassı sevinirdim beni bekliin diye. Sen beni hep yangılttın. Uşaklık hökmü bittikçe böyüdük. Böyüdükçe ‘ayıp tama’dediler. Ayip olduhça sen kayıp oldun. Sen uzahlaştın; ben uzahlaştım.
Hanı nerde kör Ahmet? Şeer gazozumu içiceyik? Başka yer satmiy mi ki? Nasip mi çekiceyik yoksam? Boş çıkmimiş ha! Üç nasip yüz kaatmış. Ben şeertlik ediken tamırcıda; bizim düvenin önünden geçmende nasipti. Bir kere see bakim diyken Bıhçıdan elimi elimi kestimdi. Elim bir hafte kahke bezine sarılı gezdi. Ama nası ağriydi elim. Aha o da geçti getti. Şeertlik vahıtlarda geçti getti. Halfedim artıh. Hayatın ustası bir halfe. Bıyıhlarım yeni terlemiş, sahonun hasını giyiym, pantorun balakları geniş.
Yumurta topuk sivri burun ayakkabı, boz çorap boz köynek; varmi ki ozaman cole her gün bir kilo limona talim edek. Otuzüç çekili en sallanılabileninden bir tene tüsbah… Tey yavrum tey! Mahallede kız komayık ha şimdik. Többe valla. Hele bir kızdan da iki hanek edebilek. Yoh kardeşim yok. Sevmişik tama bir kerle. Başımız bağlı, olur mu heç ele…
Bir gün gene düvende otiriym. Gencik ya bir de arabeskçiyik İbo tutturmuş bir barak havası, eski kasa paynır araba teybinde çaliy. Tam kaptırmışım gendimi “dayı iki çay bir zahter, çayın biri açık şekerli olsun. Acı çabuk olsun ha, mısafır var .” diye sesleni bizim çırak. Ule öldüremisin sebehe mi bırahasın. Le didim sıvışta get şurdan. Ele singirlendim ki pers edidim uşaa. Ustamda bilirdi nası sevdimi. Kim odlunu bilmezdi ama. Kafam iyiken bilirlerdi. Bes bee karışmayın da nediseniz edin derdim. Elleşmezlerdi bee.
Harda olduuunu bir bilsem bir de teyyaram olsa… Gabı-gacağı, çiniyi-çanağı, cıncığı-boncuğu, mahmili-mişmişi, bahdenizi-koruğu, üle mıyamı, şerbedi, dohuzluyu, çütü bırahır gerim. Geeerim Allah’ıma geeerim…
Saa verdiğim rahanlar kurudu elleam. Olsun herf möhüm del. Ama ben daha saklim baa verdiğin şebellah tohumunu. Kıymatını bil, bil de acı gel.
Şeftali şetil ettim bıldır.
Sahreye gidekte bir zembil doldur.
Kanıng içinge aha diyemem saa.
Saa karşı ehvenlik olur.
Pahlavamıng sen ne tatlısın.
Gendinge muhaat ol nazar deymesin.
Le sevik tama it enigi kimi sevik.
Zaar sen bunu bilmisin
Hanan haraba kala senin. Senin içun zabuhlara girerdim dipsiz dehliz çıkardı karşıma.
Yamacıma geçip kerc ederlerdi, ben acı hösün derdim, içine zuhum giresiceler hösmezlerdi.
Saa sevgim noğut dürümü kader yumşak, ama lehmacun kadar acı… Fıstık masmanasının süyügü kadar böyük, fıstık kabuğu kader sert. Vala bilmim. Bir gün hış eder beni bu dert.
Evel gün evin hayadında tahtta otiriym. Dedim hele bir mırra içim. Aynı zıkgım kimi geldi baa. Bilimin sensiz mırranın da dadı yoh.
Bahçadan topladım zerdalıyı.
Birezi ham birezi uluk
Yaktıng döşümün sol yanını.
Su içtim tuluk tuluk.
Bah saa mani yazim, türki çığırim heeç hesaba almin. Bele olmi aam şimdi. Le ne hanekler sölim. Gene heeç. Sankim başçavuşun eşeği yelleniy.
Sensiz heç talahım yoh. Evel gün süllüme çıhıyken düştüm, camıda başıma haphap düştü, firik aşı yiken daş dişimi gırdı, Saraç Yokuşunda motordan kaza ettim. Ule daha neler neler… Bir löksüm bile yoh yahacah. Elöpenler, böcükler, cardınlar talamış evi. Ne gendimi görüm artıh ne elalamı. Mırrık olmuş yaşantım. Arıhtan su ahmi artıh. Tagam delinmiş, yağmır içerime ahiy. Kopardığım nar eşki çıkiy. mavu muşamba pabucum delinmiş. aspaplarım sası sası kokiy… Mahayyer aldığım karpuz kelek çıktı, maşrabam delik. Her şey yanfırı geliy baa. Ya her şey yalan ya her şeyi sah bellim.
Bir of çeksem Daşbaş yıhılır mı acep? Pıççak kimi corlar beni eziy geçiydi. Sohumumu kursamda koyiylerdi, kıdım kıdım heder ediylerdi beni. Aşşıh diyler dalga geçiylerdi. Ama şimdi heç biri möhüm deel, heç birini dahmim artıh. Senin varlını hissetmek yetiy baa.
Savuhta yuha çıkim sokaa, sen kocuh kimi gelin aynı baa. Allah’ıma Billah’ıma
Neyse her bir yana sen bir yana bir tenem. Adımız: şanımız; memleketimiz ve yarımız:
bunlar bizim has sevdamız. Biz buna NİZİPLİ SEVDASI derik. Nedek sevdik mi ayni bele severik. Ayni bele severik…
M.Emin ŞİMŞEK