Gerçekten unutulmaz bir gündü, emeği geçen herkese teşekkürler.
Gerçekten unutulmaz bir gündü, emeği geçen herkese teşekkürler.
T.C VATANDAŞI, NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE
Allah nasip ederde bir daha bir araya gelirsek asla fıkra anlatmayacağım...Nazar mı değdi nedir...Dönüşte 12 dk. ile İdobüsü kaçırdım,nasılsa dönüş biletim var diye de pazar günü çocuklara alışveriş yapmıştım.Cepte 13 TL ile Kabataşta mahsur kaldım, karşıya üsküdara geçtim oradan biladeri aradım internetten bana bilet aldı...Üsküdardan Dudulluya gelirsin 19.00 arabası 19.25 te kalktımı..Gece 22.00 de Bursa terminaline vardık 23.00 da evdeydim ama haşatımda çıktı yani.
Bana sadece Allah yeter...
Ne mutlu Müslümanım diyene.
Her şey harika oldu. Ev sahibinden , yancısından , ulaşım koordinatörümüzden , aşçıbaşımızdan , fıkracıbaşımızdan tutunda herkese çok teşekkür ederiz, bize Çatalca da bu bahçeli evi ayarlayan Osman abimize ve arkadaşı hemşerimiz Adnan beye ve gelip katılıp ortamın havasını teneffüs eden herkese çok teşekkür ederiz , bu devir de bizim gibi bir araya gelip bu muhabbet ortamını oluşturabilcek çok nadir guruplar parmak sayını geçmez. Bir dahaki sefere bulaşmamızda nazar değmesin diye Nazar boncuğu ve At kafası getirmek lazım :-)
Allah nazardan saklasın.
Herkese ve özelllikle Ramazan kardeşimize bizi bir araya getirdiği için , admin Mamede de Nizip .com oluşturup bizlerin temelini attığı için çok teşekkür ederiz. Nice yıllara hep birlikte ....
Sağlıcakla.....
makin
Evet.. güzel bir zaman dilimiydi.. Uzaklar yakın olurmuş anladım.
O samimiyet, o ülfer, o arkadaşlık ve ötesi kardeşlik hamuruyla yoğrulmuş kardeşlik abidesi dostlar..
Ya Rabb.. Ya Rabb.. Ağlamamak için çoğu zaman kendimi zor tuttum.
Demezmi insan nefsi, 'şu işi de ben yapmayayım..ben patronum, ben ağayım ben paşayım..??!.'
Yok.. Tüm üniformalar, tüm koltuklar boştu. Sadece numune kardeşlik paktı vardı.
Kimi bulaşık yıkadı, kimi yemek yaptı, kimi sandalye yıkadı, kimi çay pişirdi, kimi yeri süpürdü, kimi sohbeti şenlendirdi, kimi köz yaktı...
Kimi..kimi..gerçekten yazmayacağım..düşündükçe bu dostluğun sahneleri bir bir önüme geliyor perde perde açılıyor;
O gülen yüzlerin ben egosunun karanlığı parçalayan halet-i ruhiyesi..
Evet.. Kebap ve çiğ köfte ana sponsoru Ramazan Tarhan. Gözlerindeki pırıltıyı hiçbir zaman kaybetme n'olur!.,O kadar şey yaptın ki?!..,
Babam..ayaklarında derman olmamasına rağmen bizi taşıdı (namı-ı değer: CHP kayığı) arabasıyla, samimiyetine kurbaann..,
Mahmut abi..sohbet dem dem demlendi yüreklerimizde, her zaman böyle ol be!.. "can"dan da, caaan...,
Murat kardeşim, seni tanımak ve sofranda yemek yemek ayrıcalığına sahip oldum.. Doya doya memleket özlemimi giderdin. Kalb-i vücut.. baştacısın.,
Makin abim..ülfetin gerçekten onere etti beni. Seni tanımak ve sohbetinde bulunmak ayrıcalık. Vizyonun ortada be abicim..,
Osman abicim, ben senden hep bir güzellik kokusu almak zorunda mıyım?'..Her daim alçakgönüllü hal-i pür melalin böyle..,
Değerl edminimiz atladın uçağa geldin.. Baklavaların tadı damağımızda kalde be abim, gönül ne aşk ister ne muhabbet Nizibin kokusunuı yanında getirdin. Misk-i amberdin..,
İlker..İlkerim..güleç yüzlü akil kardeşim.. horlamanı unutmadım ama .,
Oktay ustam.. Yüreğin o kadar büyük ki..ve o kadar güzel bir insan sın ki.. Emeklerin unutulmaz..,
Fatih abim.. ilim deryasısın sanki.. ayaklarına sağlık. Ve damadın da çok güzel bir arkadaş..
Emrah kardeşim..Her işin ucundan tuttun. Mest eyledin be yaa..
Mehmet abi misafirini de aldın geldin. Sohbetin için çok teşekkürler.
Ve burda ismini yazmadığım tüm hemşehrilerime ne kadar teşekkür etsem azdır..sağ olun var olun yürek insanları..
Seher vakti esen rüzigarın serinliğini bilemeyen..
Bir avuntuyla cafe köşelerinde ömür çürüten, gönül huzurunu ne bilir?!.
Çıplak ayaklarını ıslak otlar üzerine seremeyen.. Bir hüt hüt kuşunun canlı ötüşünü duyamayan.. Ve dahi bir bebeğin avucunu, ellerine almadan yaşayan;
Akıldan, mantıktan ne bahseder bilmem ki?!..
coğrafyamızın verdiği müthiş bir güzellik var...ikram,hürmet,saygı..çağın hızlı dönüşüm ve yozlaşmasında,şeksiz,şüphesiz böyle bir dostluk adacığının yeralması çok çok önemli bence..hidonun temas ettiği:ünvan,etiket,maddi manevi beklenti,statü..hepsi o gün tatilde çıkmış..saf ve samimi dostluk kaplamıştı..insan nizipli olmanın kadrini ve kıymetini bilmeli..emek,zaman harcayan herkese minnetarım..
Ramazan, o pirpirim aşı çorbası neydi öyle abiya inan hala tadı damağımda
Bana sadece Allah yeter...
Ne mutlu Müslümanım diyene.
Seher vakti esen rüzigarın serinliğini bilemeyen..
Bir avuntuyla cafe köşelerinde ömür çürüten, gönül huzurunu ne bilir?!.
Çıplak ayaklarını ıslak otlar üzerine seremeyen.. Bir hüt hüt kuşunun canlı ötüşünü duyamayan.. Ve dahi bir bebeğin avucunu, ellerine almadan yaşayan;
Akıldan, mantıktan ne bahseder bilmem ki?!..
hido, domates yiyeceğimizi bırakmadı..güzel bir günde en kötü hatıra o kaldı...
Benim lügatımdan domates ve domates yemekleri çıktı için rahat ettimi evlat
T.C VATANDAŞI, NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE