MERKEZ ÖLMESİN
ve yine unutuldun Nizip lisem*
ve senle geçen anılar,yıllar,
ve en güzel emektarlıklar,
dayaklar,dersler,gözyaşları...
ve lisem
seni, sende okuyanlar yıktılar..
senin adını lisem,senin bagrında yetişenler
ektiler,biçtiler...söktüler...
.
sen ki nesillik binanla,
o zorla ayakta durur tavrınla..
bakakaldın bizlere NİZİP LİSESİ
en eski hatıralarla...
bak lisem,sen birgün yine,adam yetiştirirken devlete,tabelanı aldılar ki sinsice..
yazdılar...bilmemne okulu diye...
anılarla,neşelerle geçen handa...
adında kaldı baklisem,ortada.
ve senin derdine de lisem
bir tek sen yanarsın-da*.
dönüpte bakan bile olmaz...