Şiiride yazarın sanki kendi içinde müthiş bir çelişkiye düşündüğünü anlaşılıyor. bu bana sezen aksu’nun bir şarkısını hatırlattı. Şarkı şuydu;.<p style="MARGIN-LEFT: 0px; MARGIN-RIGHT: 0px" align="justify" .<p style="MARGIN-LEFT: 0px; MARGIN-RIGHT: 0px" align="justify" Madem ki istiyorsun öyleyse durma git
Beni düşünme rahat ol yalnız kalabilirim
Sende bilirsin hiç bir acı sonsuza dek sürmez
Hatta her an yeniden sevebilirim
Olmazdı bende biliyorum haklısın haydi git
Korkma seninle gerçekten dost olabilirim
Aslında bende uzun zamandan beridir sana
Ayrılmak istediğimi söylemedim haydi git
Git...Git...Gitme dur ne olursun
Gitme kal yalan söyledim
Doğru değil ayrılığa daha hiç hazır değilim
Aramızda yaşanacak yarım kalan bir şeyler var
Gitme dur daha şimdiden deliler gibi özledim
İkimiz içinde doğru olan böylesi git
İnan bana sandığın kadar üzgün değilim
İçimde yepyeni bir hayata başlamanın
Sevinci ve heyecanı var artık git... .<p style="MARGIN-LEFT: 0px; MARGIN-RIGHT: 0px" align="justify" İşte aşıklar genelde böyle gururlu oluyor sevse de gururları birinci planda oluyor. Kenan doğulu bunu değişik bir dille anlatmış bakın..<p style="MARGIN-LEFT: 0px; MARGIN-RIGHT: 0px" align="justify" Bazen şeytan diyor ki git yanaş şuna
Anlat içinden geçenleri
Tut yüreğinden sıkıca ak hayatına
Ama nerde bende o yüzsüz yürek
Bizde varsa yoksa gururdan yelek
Ama nerde bende o yüzsüz yürek
Bizde varsa yoksa gururdan yelek.<p style="MARGIN-LEFT: 0px; MARGIN-RIGHT: 0px" align="justify" .<p style="MARGIN-LEFT: 0px; MARGIN-RIGHT: 0px" align="justify" .<p style="MARGIN-LEFT: 0px; MARGIN-RIGHT: 0px" align="justify" .