http://www.zarifce.com/blog/isnaini_blogtemplate44_02.jpg[/IMG]
http://www.zarifce.com/blog/isnaini_blogtemplate44_02.jpg[/IMG]
Made İn NizipLi
Sana ne yazacağım bu gece
Karar vermedim
Ey sonsuz şiir
Ey bitmeyen şiir
Başlayabilseydim şöyle kenarından, usulca
Zor olmayacaktı bu kadar anlatmak uzun uzadıya
Sonra
Belki düşünmeyecektim virgülü nereye koyacağımı
Ya da nerede bitirip nerede başlayacağımı
Ey başlayamadığım için bitmeyen şiir
Şiire şiir yazacağım, şair değilim ben, şiir yazacağım sadece şiir
Erdoğan
KARA
"Sonsuz şiir"
imece usülü ya da elbirliği/kalembirliği ile sonu gelmeyecek şekilde devam edecek bir şiir katılım projesidir. Şiirin başlangıcı yazılmış, devamını ise isteyen herkes devam ettirebilecektir.
Bu şiir bütün şiir dostlarına, şairlere ve düşüncelere açıktır. Yani isteyen herkes şiirin istediği bölümünde katkı sağlayabilecektir. Yeterki şiirin bütünlüğüne uygun olsun ve sonuna nokta konulmasın.
Şiirde konu sınırı yoktur, ancak akış bozulmamalıdır. Aynı kişi zaman içerisinde istediği kadar bölümle katkıda bulunabilir.
Yapmanız gereken tek şey, sonsuz şiiri okuyup hemen devamını yazmak
Konu Gökhan Dokuyucu tarafından (29.05.07 Saat 20:47 ) değiştirilmiştir.
erkenden uyanmak ve akşamı terk etmek için
çok geç
çok geç artık çocuklar büyümüyor
kuşlar
o sonsuz bahçelerde o sonsuz kanatlarıyla
ne yapsak geçmiyor kabuğa kesmiş yara
ne yapsak bitmiyor içimizin o ıssız, o derin…
söyle bana!
söylersen kendini ben şimdi şaşırırım
kuşlar
o sonsuz bahçelerden uçuverir bu ifşayla elbirlik
elbirlik: güzel türkçemizin güzel kelimesi
ve kafa karışıklığı, asit yağmuru, uzak ülkelerin işgali
sonsuz şiir. sonsuz şiir. sonsuz şiir.
Konu ottomanempire tarafından (27.05.07 Saat 20:45 ) değiştirilmiştir.
bir şiir yazacağımbir şiir yazacağım, tek kelime, tek özne
gökkubbe altındaki en geniş mavi hüzne
dair olacak..içinde bir ak sarkaç, bin renge gidip gelme
kakışma, sarı susma, sonra katı dinelme
sair olacak..
terleyecek kan, yürek kağıda boncuk boncuk
ve o şiir bitince, rahme düşen her çocuk
şair olacak..
Mest bum
Lê eshqê to perest bum
Nem zanit chit pê bılêm
Lê kelimakan da derdest bum
Mest oldum
Aşkından perest oldum
Ne diyecegimi bilemedim
Kelimelerde derdest oldum
MK
Geç mi kaldım acaba?
Yoksa çok mu erken?
Geç?
Erken?
Bir insan bir insanın gönlünde yaşamazsa başka nerede yaşar ki?
Evet soruyorum tabii:
Sen nerdesin?
Sen, bir firar projesinin Şiir Atı
Sen, bir güzden arta kalan yürek yangını
Sen ey son suzluk!
Sen nerdesin?
..........
Mühendishane-i Berri-i Hümayün -:--:- İstanbul
Taştın yine deli gönül sular gibi çağlar mısın? Akdın yine kanlı yaşım yollarımı bağlar mısın?
Nidem elim ermez yare bulunmaz derdime çare? Oldum ilimden avare beni bundan eğler misin? (Yunus Emre)
Her kişi mutlaka derinlerinde bir kardelen yetiştirir
İnsanların en çok sevdiği fotoğraf karelerinden bir taneside kardelenin buz tabakasını kırıp ilk güneşini gördüğü andır
kardelenin gün yüzünü gördüğündeki sevincini içinde bir kardelen yetiştirinler daha iyi bilir
hayatta unutamadıkları anlardan bir tanesidir
neden mi? çünkü artık erimeye başlamıştır...
ama söyleyeceğim bir şey daha var o kardeleni güneş ışığıyla buluşturduktan sonra aman ha aman tekrar gömmeyin
kar sularının son damlası da nehre karışmadan o kardeleni soldurmayın...
(biricik kardelenime sevgilerle desem şimdi manyak olurdu de mi ? ama malesef diyemiyorum )
Konu cengizkrbck tarafından (28.05.07 Saat 11:58 ) değiştirilmiştir.
Mühendishane-i Berri-i Hümayün -:--:- İstanbul
Taştın yine deli gönül sular gibi çağlar mısın? Akdın yine kanlı yaşım yollarımı bağlar mısın?
Nidem elim ermez yare bulunmaz derdime çare? Oldum ilimden avare beni bundan eğler misin? (Yunus Emre)
desene kardes ne olacak kı?
Aşkı Ya Yaşarsın Yada Yazarsın...
SaRıma LaRciverRt Oldun...
Gece aglıyordu karanlığına
Benim gözyaslarım sadece yalnızlığıma
Dudağına degen her yagmur damlasında
Beni hatirla vefasızım...
Gece aglıyordu karanlıgına
Benim göz yaslarım tek bir sey uğruna
Güzel bir dostlugun acı vedasında
Beni hatirla vefasizim..
Gece kahredıyordu hayata
Benim gözyaslarım en unutulmaz anlara
Bir gün yeniden basladıgında
Beni hatirla vefasizim..
Gece, kendi aglıyordu karanlığına
Benim gözyaslarım sevipte hatırlamayanlara
zaman ve mesafeyi engel saymadığında
Bana dön vefasızım
Email geçersiz
seni gördüm yine
her zamanki yerinde duruyordun
eskiden olsa beni beklediğini zannederdim
ama kimbilir şimdi kimleri bekliyosun?
şimdi kimler bakıyordur gözlerine
kimlerin saçlarına değiyordur ellerin
kimbilir kim olduğunu.....
hani yemin etmiştik
ağlamayacaktık,ağlatmayacaktık
ne oldu bize??
geçen her güne isyan eder oldum
sensiz,sevgisiz geçiyor diye!!!
kim bana seni seviyorum dese seni hatırlıyorum
kimin eli ellerime değse senin elin zannediyorum
kimin gözleri senin ki gibi güzelse dalıp gidiyorum
kimin yüzünde sıcak bi tebessüm görsem seni düşünüp ağlıyorum sana
benzeyen kimi görsem.....
Email geçersiz
Saçmalıyorum
Saçmalıyorum.. Yine kendime kastım var bu gece..Herşey boş herşey anlamsız herşey zifir.. Ötenazi yapasım var düşlerime.. Bir bir yok edesim tarihe gömesim var.. Keşkelerimi ardarda dizdiğim bir urgan var boynumda.. Her ilmeği ayrı bir keşke..Zamansız açan çiçekler.. Güzelliğini gösterip solgunluğuna mahkum eden.. Buruğum.. Ruhumdaki harabe yüzümdeki ekşilikle yansıyor adeta.. Arabeskvari duygular depreşiyor belkide en derinimde.. Arabeskvari ne demekse.. Mazoşistliğimin aydönümü belki de kimbilir.. Kelimelerim daralıyor kelmelerim boğuyor beni.. Cezalandırıyorlar saçma sapan kurduğum cümlelerle beynimi.. Beynimde zonklayan çanlara eşlik edesim var avazım çıktığınca.. Gecenin karanlığında tiz bir çığlık olup kulakları delmek.. Ordan günahkar ruhlara sızıp hepsini telef etmek.. İçimdeki şeytan nöbete kalktı yine..Git diyor..Kır diyor.. Dök diyor.. Ama nafile itaat edemeyecek kadar yorgun bu bünye.. Gücüm sadece küçücük belli belirsiz bir tebessüme yeter sanırım..Onu bile denemeye korkuyorum ya neyse.."Sus"mak gerek.."LaL" olmak.. Çınlatmak belkide terapim olan sesini taa içimde
Aslında söylediklerimden çok sakladıklarımda gizliyim ben bu yüzden anlamak için konuştuklarımdan çok sustuklarıma kulak ver!!!
Seni seviyorum.
Kızma bana n'olur. Yada kızarsan kız ama öyle. Evet seviyorum seni.
Hemde hiç korkmadan, çıkarsız, hesapsız, karşılık beklemeden her zamanki
Gibi en derinden gelen bir seslenişle söylüyorum... Seni seviyorum.
Canımı iste hiç düşünmeden vereyim avuçlarına. Gel kopar kolumu, bacağımı
Sesim bile çıkmaz inan... Ama...
Gerçekler bırakmıyor dimi yakamızı. Ne kadar silkinirsek silkinelim
Düşmüyorlar üzerimizden ölümün soğuk nefesi gibi. Kalanlar ise hep kendimize
Doğru bildiklerimiz oluyor...
Biz bu aşkı bireysel yaşamaktan ileriye götüremedik ne yazık ki... Ben benim
Dedim her şeyde, sen sadece seni söyledin. Ardımıza bile bakmadık
Kırdığımızda kendi içimizdeki çocuğu bile. Hayallerimiz ne kadar can bulup
Uzadıysa, aşkımızın ömrü bir o kadar kısaldı sanki. birbirimizi
Anlamadığımızdan yakınıp sitem ederdik ya ben en çok ne birlikte olabilmeyi
Başaramayışımızı ne de ayrı kalabilmeyi beceremeyişimizi anlamıyorum. İşte
En çokta bu gerçek acıtıyor içimi...
Hiç dikkatini çekti mi? Düşündün mü? Bilmiyorum. Bu güne kadar sana her
Yazdığım yazıda, her mesajda yada mektupta, sözlerin bittiği her satırın
Sonunda neden üç nokta (...) Vardı? Hiç sordun mu bunu kendine? Belki
Dikkatini çekmedi belkide bu satırları okuduktan sonra düşüneceksin
Kimbilir.
Ama yorulma bu sefer yormayayım seni, ben söyleyeyim:
'' Aşkımız büyüdükçe, içimdeki çocuk seninle ömür kazandıkça, sesini her
Duyduğumda hergün biraz daha fazla çarpmaya yemin eden kalbim beni
Yaşattıkça, her an ,her saniye yaşama ve ölüme inat hayallerin sonsuzluğunu
Seninle tattıkça, gözyaşlarımın her damlası sana iç çekiş olmaya devam
Ettikçe ayrılık bize hiç yakışmasın diye''ydi. Adeta sensizlik kapıyı hiç
Çalmasın diye her satırda tekrarladığım bir yemindi bu...
Ama başarılı olamadım... Başaramadık... İçimizdeki sevgi büyüdükçe aşkımızın
Ömrü kısaldı, hayallerimiz sonsuzlaştıkça sevdamızın mezarına bir kürek daha
Battı... Yine ve yeniden... Tekrar tekrar canı yandı... Ama biz.
Görmezden geldik. Ya görmezden gelmeseydik. Başarabilir miydik o
Zaman. Hayallerimizi yaşatabilir miydik? Son nefesini verirken
Sevdamız onu yaşama döndürebilir miydik?
Bilmiyorum.
Severken ayrılmak böyle olsa gerek. Diri diri mezara girmek, yaşarken ölmek
Demek bu olsa gerek... Birinin canına kıymak, bile bile ölümüne razı gelmek
Bu olsa gerek... Ben sevdama veda edemedim. Yüzüm yoktu ardından ağlayıp
Feryat figan af dilemeye. Kendi ellerimle mezarını kazmışken, yok oluşunu
İzlemişken bu lanet gözlerimle nasıl ona veda edebilirdim ki...
Vedasız ayrılığıma son bir veda...
Seni sensiz yaşamak en kötü kaderse bende bu kaderime inat seni yaşatmaya
Yemin ettim.
Aslında söylediklerimden çok sakladıklarımda gizliyim ben bu yüzden anlamak için konuştuklarımdan çok sustuklarıma kulak ver!!!
Yaşar Dururum
Bir güzeli sevdim hem de çok candan
Hasret ocağında pişer dururum
Vuslata erelim diye bir ömür
Cânanın ardına düşer dururum
Baharda yeşeren yapraklar gibi
Çeşit çeşit açan çiçekler gibi
Kabarıp köpüren ırmaklar gibi
İçimde her mevsim taşar dururum
Sevdalı kalbime düşer bir ateş
Kendimden geçerim sanırlar ki keş
Çileme bulunmaz dünyada bir eş
Dertler deryasında yaşar dururum
Aslında söylediklerimden çok sakladıklarımda gizliyim ben bu yüzden anlamak için konuştuklarımdan çok sustuklarıma kulak ver!!!