TAMAM KARDES SAOLSIN
Aþký Ya Yaþarsýn Yada Yazarsýn...
Diyen Þair Sonra da
Ne Yaza Bildik... Ne de Yaþayabildik...
Demiþ...
SaRýma LaRciverRt Ol...
ZoR GeL(MÝÞTÝ)
ZoR GeLMiþTi BaNa SeNi SeVmEK
SeNi SeViYOrUm DeMeK
BeNi AnLaYaMaMaK ZoR GeLMiÞtÝ..
BeNi,HiÇ AnLaYaMaMýþTýM..
ZaMaNLa AlýÞtIm SaNa
ÝnAnDýM, GüVeNDiM
KoRkULaRýM TeK EnGeLiMDi..
OnLarý Da AþTým,oNLaRý Da YenDim..
Ve ÞiMdi..
Zor Deðil SEVÝYORUM DeMeK..
Ki DiYoRuM ArTýK, KoRkMaDan ÇeKiNmEdEn,
KeLiMeLeR BoðAzImA DüÐüMleNmEDen..
SENÝ SEVÝYORUM…..
Aþký Ya Yaþarsýn Yada Yazarsýn...
Diyen Þair Sonra da
Ne Yaza Bildik... Ne de Yaþayabildik...
Demiþ...
SaRýma LaRciverRt Ol...
UYUMAK ÝSTÝYORUM
Ýki yýldýz arasý öðe asýlý hamak....
Uyku, uyku...zamansýz ve mekansýz uyumak
Harfsiz ve kelimesiz düþünmek yaradaný.
Ýlgisizlik, her þeyden kesilmiþ ilgisizlik;
Bilmeyiz ki, en büyük ilme denk bilgisizlik.
Usandým boþyere hep gitmelerden, gelmelerden
Býrakýn uyuyayým, yandým kelimelerden. Göz kapaklarýmda gün, kapkara bir kýzýllýk;
Kulaðýmda tarihin çýkrýk sesi, bin yýllýk.
Bir yurt ki bu, diriler ölü, ölüler diri;
Raflarda toza batmýþ peygamberlerden bildiri.
Hergün yalnýz namazdan namaza uyanayým;
Bir dilim kuru ekmek, acý suya banayým!
Ve tekrar uyuyayým ve kalkayým ezanla
Yaþaya dursun insan, hayat dediði zanla
Sana Bir Þiir
Kara gözlüm
Güzel yüzlüm
Þirin sözlüm
Gel artýk
Gel ki dinsin kalp aðrým
Bitsin artýk bu kabus
Korkutmasýn beni artýk
Camlarý gölgeleyen buz
Soðuk gecelerde
Hayalinle yaþarým
Ah bir bilsem
Bilsem sevdiðini
Öyle mutlu olur
Öyle coþarým ki
Belki ancak o zama
Ancak o zaman aðlarým.
Made Ýn NizipLi
Sevmek Ýçin Geç Ölmek Ýçin Erken
akþamýn acý su karanlýðý içinden
soðuk kadife temasý yalnýzlýðýn
þuh bir kahkaha balkonun birinden
gizli iþareti midir bir baþlangýcýn
sevmek için geç ölmek için erken
baþbaþa çay elele yürümek derken
boðaz vapurlarý mý iskele sancak
telefonda kaybolmak sesini beklerken
insan insaný yeniler doðrudur ancak
sevmek için geç ölmek için erken
içimdeki gökkuþaðý besbelli neden
bulutlarýn içinden kuþlar yaðýyor
bir þiire baþlarsýn birini bitirmeden
hiç kimse gözlerine inanamýyor
sevmek için geç ölmek için erken
sevmek sevildiðini bile farketmeden
yaklaþtýkça ölüm soðuk bir yaðmur gibi
sevmek zehir zemberek ve yürekten
gecikerek de olsa vuruþur gibi
sevmek için geç ölmek için erken
Kaðýt Gemi
Deniz kýyýsýnda
bir martýyla konuþurken görüyormuþ
dostlarým beni sürekli
bir kaptaným çünkü
kaðýt gemilerden
emekli
Kýllarý uzadýkça ellerimin
unuttum kaðýtlardan
nasýl gemi yapýldýðýný
ki yaþlýlýða uzanan
birer iskeledir parmaklarým
çözüldü uçlarýndan
nice kaðýt geminin
palamarý
Çocukluðumun tahta atýný
bozarak yaptýðým iskeleye
küçük bir kaðýt gemi
yanaþýr mý dersiniz
kazýsam ellerimdeki
bütün kýllarý ! ...
Seni Saklayacaðým
Seni saklayacaðým inan
Yazdýklarýmda, çizdiklerimde
Þarkýlarýmda, sözlerimde.
Sen kalacaksýn kimse bilmeyecek
Ve kimseler görmeyecek seni,
Yaþayacaksýn gözlerimde.
Sen göreceksin duyacaksýn
Parýldayan bir sevi sýcaklýðý,
Uyuyacak, uyanacaksýn.
Bakacaksýn, benzemiyor
Gelen günler geçenlere,
Dalacaksýn.
Bir seviyi anlamak
Bir yaþam harcamaktýr,
Harcayacaksýn.
Seni yaþayacaðým, anlatýlmaz,
Yaþayacaðým gözlerimde;
Gözlerimde saklayacaðým.
Bir gün, tam anlatmaya...
Bakacaksýn,
Gözlerimi kapayacaðým...
Anlayacaksýn.
Gizlice Sevgilim
Rüyalar bile geceleri bekler
Gizlice görünmek için
Yüreðimdesin, saklýsýnda içimin
Gizlice sevgilim
Kimse bilmesin üzgünlüðümü
Taþýrým ölümüm gibi bu duyguyu
En gizli kuytularýnda ömrümün
Bir yer var gizlice sevgilimin uyuduðu
Gizlice sevgilim, yaþam kadar acý
Canýmý tutuþturan özlem gibi
Özlüyorum derin yokoluþta
Gizlice sevgilimi
Umut Iþýðý
Yalnýzlýðýmýn en ücra köþesinde
Yürüyorum yavaþ adýmlarla
Gölgem bana eþlik ediyor
Ölüm sessizliðindeki kaldýrýmlarda
Bir umut ýþýðý beliriyor
Belli belirsiz ufuklarda
Bir martýnýn kanadýndayým
Uçuyorum uzak diyarlara
Sessiz, sakin ve derinden
Adým atýyorum bulutlara
Sevdalarýma yataklýk ediyor
Göz kamaþtýrýcý beyaz tarla
Kar olup yaðýyorum
Daðlarýn yamaçlarýna
Eriyip akarsu oluyorum
Çoþup giden çaðlayanlara
Dökülüyorum köpüre köpüre
Yosun tutmuþ taþlara
Üzerlerinden tüy gibi kayýp
Ulaþýyorum ýrmaklara
Yalnýzlýðýmý geride býrakýp
Karýþýyorum sonsuz deryalara.
Made Ýn NizipLi
Gerçek Aþk
Bütün gece düþündüm
Kendimi…
Bir de seni…
Uçurumlar keþfettim, çok büyük
Benim dünyamsa aksine küçük…
Birçok farkýmýz varmýþ meðer
Sen baþka mýydýn?
Anlayamadým…
Gözlerine bakamazdým ki
Ellerini tutamazdým
Seviyorum diyemezdim
Sýkýlmýþsýn benden
Anlayamadým…
Keþfedemedim ne seni ne beni
Görmez oldun, duymaz…
Konuþmaz, gelmez…
Birisiyle gördüm seni dün
Sarýlmýþtýnýz…
Elleri ellerindeydi, gözleri gözlerinde
O kadar mutluydun ki
Kýzamadým…
Bütün gece farkýmýzý aradým, buldum
Sen görmek, dokunmak, sarýlmak istedin
Bense imkânsýzý
Gerçek sandýðým aþký istedim...
Made Ýn NizipLi
Beni Hatýrla...
Gece Tanrýyla Baþbaþa kaldýðýnda,
Gökyüzüne bakýpta, ufka dalðýnda.
Baþýný öne eyip, hüzünle dolduðunda
Beni Hatýrla, Tek kaldýðýnda...
Mustafa Kanal
Her hakký mahfuzdur kopyalanamaz çoðaltýlamaz
Haberin Varmý ?
Haberin varmý taþ duvar
Demir kapý, kör pencere
Yastýðým, ranzam, zincirim
Uðruna ölmeye hazýr olduðum,
Zulamdaki mahzun resim
Haberin varmý ?...
Daðlarýna bahar gelmiþ memleketimin..
Çocuktum!
Anlatsan Ýnanmazdým
Sevginin hoþluðunu
Çünkü o zamanlar Okuma Yazma
Hatta konuþmayý bile bilmezdim
Ve hatta diyebilirimki ben seni
Çoçukluðumda kesinlikle sevemezdim..
Çünkü o zamanlar daha çocuktum
Ve geceleri tatlý tatlý uyurdum....
KADER
Sen bende bir tutku oldun,
Seni ne içimden söküp atabiliyorum,
nede unutabiliyorum,
Ama içimden geliyor, söylüyorum;
S Ý Z LERÝ S E V I Y O R U M
NÝZÝP-COM ÜYELERÝ