Konu: Bu Hadisi Mutlaka Oku

HADÝS: imam ebu Hanife (r.a) hocasý hammad’dan rivayet edilmiþtir
Bir adam, peygamberimize gelerek þöyle sordu: ‘ey Allah’ýn Resulu,Allah’ýn birliðine inananlardan herhangi bir kimse cehennemde kalacak mý?’ ‘Peygamber efendimizin (s.a.v) cevaben:’evet, kalacak! O da cehennemin ta dibinde bulunan bir kimse olup:’ Ey þefkati ve ihsaný bol olan Allah’ým!’ diye feryat eder.O kadar baðýrýr ki Cibril onun sesini diyar ve:’ Acaba ne olur?’ ‘acaba ne olur?’ diyerek, bu ne biçim yardým isteyiþ diye þaþakalýr.Nihayet Cebrail dayanamayýp,Rahman’ýn arþýnýn önünde secdeye kapanýr.Yüce Allah:’ Ey Cibril kaldýr baþýný’. Der.O da baþýný kaldýrýr. Cenab’ý Hakk, onun neler gördüðünü bildiði halde Cibril’e sorar:’seni bu kadar þaþýrtan acayip þeyler nelerdir?’Cibril:’Ya Rabbi! Cehennemin dibinden gelen bir ses duydum.Senin sahibi,’ Ey þefkati ve ihsaný bol olan Allah’ým!’diye feryat ediyordu.Ýþte beni çok þaþýrtan bu ses idi.’ Dedi.Allah Teala, Cibril’e þöyle der:’Ey Cibril, (Cehennem bekçisi olan) Malik’e git, Ona: ‘Ya Hannan Ya Mennan!’ diye feryat eden kulumu ortadan çýkarmasýný söyle!’ Cibril çýkar.Cibril (a.s), ona:’Yüce Allah,’Ya Hannan ve Ya Mennan!’ diye feryat eden kimseyi buradan çýkarmaný’ emrediyor.’ Der.Malik cehenneme girer.Çok aradýðý halde onu bulamaz.(Halbuki Malik,cehennemdekileri, annenin çocuklarýný tanýmasýndan daha iyi tanýmaktadýr)
Sonra (Malik), gelip, Cibril’e der ki:’doðrusu cehennem öyle bir çatýrtý ile patlayýp fýþkýrýyor ki, ne taþý demirden ne de demiri insandan ayýrt edebiliyorum’.Cibril geri döner,Rahman’ýn arþý önünde tekrar secdeye kapanýr.Yüce Allah ona: ‘ Ey Cibril kaldýr baþýný! Niçin kulumu getirmedin?’ diye sorar:Cibril:’Ey Allah’ým,Malik diyor ki:’Cehennem öyle bir çatýrtýyla patlayýp fýþkýrýyor ki; ne taþý demirden ne de demiri insandan ayýrt edebiliyorum.YüceAllah þöyle der:’Malik’e söyle, o kulum,cehennemin gizli ve þu kadar derinliðinde filanca yerin þu köþesinde bulunmaktadýr.’Cibril tekrar Malik’e gelerek durumu ona haber verir.Malik, yeniden cehenneme girer.Adamý tarif edilen yerde,baþ aþaðý atýlmýþ, baþý ayaklarýna ön saçlarý ile baðlanmýþ,elleri boynunda kenetli,üzerine yýlanlar,akrepler üþüþmüþ bir halde bulur.Onu, (üzerindeki) yýlanlar ve akreplerin döküleceði biçimde tutup bütün kuvvetiyle sirkeler,sonra zincirler ve bukaðýlarýn parçalanacaðý bir þekilde kuvvetle çekerek onu ateþten çýkarýp,’ hayat suyu’na daldýrýr.Sonra da Cibril’e teslim eder.Cibril onun perçemlerinden tutup, Rahman’ýn arþý önüne kadar sürükleyerek.Yolda Cibril’in karþýlaþtýðý her melek topluluðu, bu kulu gördüklerinde’ üf be þuna!’ diye tepkilerini dile getirirler.Cibril,Rahman’ýn arþý önünde tekrar secdeye varýr.Yüce Allah:’ Ey Cibril kaldýr baþýný.’ Der. Daha sonra da diðerine dönerek:’ Kulum, seni güzel bir biçimde yaratmadým mý?Sana elçi göndermedim mi?O elçi sana kitabýmý okumadý mý?Sana iyi yapmaný emredip, kötü olandan da nehyetmedi mi?’ diye sorar.Kul da bunlarýn hepsinin doðru olduðunu söyler.Cenab’ý Hak:’O halde þu þu günahlarý niçin iþledin?’ diye sorar.Kul da:’Rabbim! Günah iþlemekle ben,(aslýnda) kendi kendime zulmettim ve nihayet þu kadar sene aptalca cehennemde kaldým.Ancak senden asla ümidimi kesmedim Rabbim, sana:’Þefkati ve ihsaný sonsuz Allahým! Diyerek yalvardým.Böylece beni, bu ceza evinden kerem ve ihsanla sen kurtardýn,artýk bana merhametinle muamele et!’der.Bunun üzerine Allah Teala:’Ey Meleklerim. Þahit olunuz Ki,ben bu kulumu rahmetimle(baðýþladým)!’buyurur’
Kaynak: Ebu Hanife Müsnedi

Allahýn maðfireti ve rahmeti üzerimize olsun inþaallah bizleri cennetiyle sevindirir...