ONLAR BIZDEN BIRILERI

ILK SÖZ
Çakil dikenleri gülümüz bizim,
Saz benizli damlar evimiz bizim,
Toprak damli köyler, yolumuz bizim,
Ana yurttan özge dünyamiz yoktur.
(Sair Esref)
Geçen hafta tanidik bir simayi gördüm NRT’de Adi, Erkut Dikici.
Çocuk yasta gitmisti Bursa’ya ailesiyle birlikte. Babasi Cemel Hoca
saygi duydugumuz bir agabeyimizdi. Küçücük bir çocuk olarak gitti-
gi Bursa’dan, dogdugu ilçesine Nizip’imize, “ Hayirsever” diye tabir-
edilen bir sifatla bir okul yaptirmak için gelmisti.


Çocukkende severdim Erkut’u ama, bu defa daha
bir gurur duydum bu girisiminden, daha bir taktir ettim
onu mahallemizin eski bir ferdi ve yakin çevremizden
biri olarak.
Ayni gün hizmetlerin efendisi, gerçekten büyük ve
zengin gönül sahibi Maruf Marufoglu’nun galiba dördün-
cü okulunun açilisi yapiliyor, bir diger eseri bir Saglik
Ocagi halkimizin hizmetine sunuluyor. Kendi eseri
diyaliz merkezinin üzerindeki yine kendi eseri”Göz Mer-
kezi” bir dervis gönlü enginligi ile ilçemize “Merhaba”
diyordu.
Yine ayni gün Pazarcami Mahallemizin iki güzide in-
sani baba-ogul Seyit ve Bilal Çeker beylerin yaptirdik-
lari bir okulun açilisiyla ayri bir haz ve gurur duyordum
ayni mahalleden biri olarak. Ve hatiralar, hatiralar. Bir
kere açilmaya görsün ani’larin cömert muslugu. Neler
gelmiyor ki akla. Iste halen kulaklarimda Hasan Çapan’
in daha bir sene önce basit bir seyden bahseder gibi
söyledigi;” Alt yapisi hazirlanir hazirlanmaz Nizip’in
kültür hayatina 3-4 trilyonluk bir yatirimla katkida bulu-
nacagim” cümleleri. Hem de onca okul, saglik ocagi ve
saglik hizmetlerine yaptigi yardimlardan sonra.
Biri bitmeden bir digeri geliyor aklima. Hani” Bir
sene sonra Nizip’e kütüphane agirlikli bir Kültür Sarayi
yaptiracagim “ diyen Halil Imamogullari’nin sesi yanki-
laniyor kulaklarimda bu defa “ 2.5 trilyonluk bir yatirim-
da biz yapacagiz Nizip’e “ diyormus Istanbul’daki Nizip-
lilerden su anda isimleri aklima gelmeyen bir arkadas
grubumu veya kardesler toplulugumu ne.
Ve de Dürümcü Emmi. Daha geçen bayram gönder-
digi 30 bin parça civarindaki giyecek fakir fukaramizin
üzerinde piril piril.
Iki ay önceki bir yazimin basligi “Nizip’li olmak nasil
bir duygu?” Idi.
Birçok kisi tarafindan bir soru olarak yeniden bana
yöneltilen bu cümlenin ne anlama geldigi sanirim ye-
terince olmasada bir nebze açikliga kavustu sanirim.
Kalin saglicakla...!

SON SÖZ
Cahille konusma, sözünü bilmez,
Kötüyle konusma, meydani olmaz,
Konus yigit ile, kahpelik gelmez,
Ilden ile gider ünü yigidin
(Serdari)