Hayat her geçen gün ömrümüzden çalarak geçiyor. İnsanlar elinde olmayan sebeplerden dolayı sevdiklerinden ayrı yaşamak zorunda kalabiliyorlar. Tabi birde yaşadığı yere aşıksa...
Sevgili dostlarım uzun bir süredir sizlerle ne yazışıyorum nede buluşuyorum. Nizip dışında olmam sizlerle buluşamama, askerde olmam ise size yazamama neden oldu. Ama artık tekrar sizlerle yazışmaya devam edeceğim. Nizip'te olup bitenleri elimden geldiği kadarıyla takip etmeye çalışıyorum. Nizip'ten ayrı olmak (uzun süreli) benim gibi Nizip aşığı olan birine zor geliyor ama zorunlu sebepler olunca katlanmak zorunda kalıyoruz. Bazen Nizip anılarım aklıma geliyor ve arkadaşları arıyorum ve kendimi o ortamda hissettirmeye çalışıyorum. Tabi sabah kahvaltısında nohut dürümü yiyemiyorum. Bunları anlamak için Nizip aşığı olmak yeterli...