Konu: Ne Kadar da Çok Bahanem Varmýþ!

ne kadar da çok bahanelerimiz varmýþ.
vakit ayýrmadýðýmýz çocuklarýmýz.
büyük bir zevkle aldýðýmýz kitaplarýn raflarda tozlanmasý.
yýllarca ayný mahallede, ayný sýnýfta arkadaþlýk ettiðimiz dostlarý unutmalarýmýz.
yaþadýðýmýz onlarca olayýn yazýlmadan hatýralarda küflenmesi.
ve hayatýmýzýn hemen hemen hergününde beraber olan düþüncelerimizin altýnda ezilmelerimiz.

ne kadar da çok bahanelerimiz varmýþ.
bütün bunlarý sümen altý ediyorum ve kendime soruyorum:
yazamadýðým hasretlerim, duygularým, vefasýzlýðým.
terk edilmeyen hayaller, vazgeçilmeyen yýkýcý, sisli alýþkanlýklar.

bir zindanýmsý odanýn zifrinde, tesellim þu ki sen yazýyorsun ve ben her bahanede seni sende okuyorum.
seni okudukça bendeki ben eziliyor, sendeki sene ulaþmaya çalýþýyorum. Lâkin sürgülü kapýlar o kadar çok ki sana ulaþamýyorum.

senden uzakta; yarým kalan bu sevda bestesini o "hüzün þehrine" emanet ediyorum.
seni düþünmek ve sensiz yaþamak için ne kadar da çok bahanem varmýþ.

asýl bahanem de buymuþ meðer.

yazý:magpak




Kaynak...