Yaşım henüz on. Yıl, yıllardan biri. Köyümüze elektrik getirilmemiş. Radyo ise birkaç evde var. Biriside bizde. Tek bir istasyon mahkumuyuz ama güzel bir mahkumiyet. Akşamları saat sekizde radyo tiyatrosunu, sabahları ise türküleri dinlemenin ayrıcalığını yaşama bir başka idi.
Anlatacağım mevzû bu değil. Aradan bilmem kaç yıl geçmesine rağmen unutamadığım bir radyo tiyatrosu hiç değildir. Binlerce tanıdığım insandan birisi vardır:Cülha Mamet veya Mehmet. Hâlis bir köylüdür. İsminin başına Cülha konulmasının sebebi ise keçi yünlerini ip haline getirip kilim örmesiydi. Koyun yünü kullanır mıydı; bilmiyorum. Yünden ip yapma işini evinin önünde kurduğu bir sistemle yapardı. Nasıl yapardı tam hatırlamasam da onun mesleğine hayranlığım vardı. Esas beni vuran, o güzel insanın yolda yürüyüşü, duruşu, bakışı, özetle hayata tam teslim olmuş haliydi. Tarifsiz bir hal tavrı, bende iz bırakmıştı o zamanlar. Öyle komşuluğumuz da yoktu. Ne bir parça ekmeğini yemişliğim ne de bir yolculuğumuz vardı. Sadece bir bakış ve hafiften bir gülümseyiş. O duruş neden zihnime bir kazık gibi çakılmış ve çıkmaz ve zaman zaman onu -onlu yıllar geçmesine rağmen- hatırlarım? Beni çeken sadece o vakûr duruş muydu yoksa tarifsiz bir enerji mi vardı onda? Bilmiyorum. Cevap veremiyorum.
Şimdiye kadar onlarca insanın konuşmalarını dinledim. Beni etkileyen sayılı bir kaç kişi vardır. Duruşu ile beni etkileyen insan sayısı ise daha da azdır. Bakışı ile güneş gibi yakan nâdir insanlardan biridir Cülha Mehmet Dede. Bir başka insan daha vardır ki her anı fotoğraflıktır tıpkı Cülha Mehmet Dedemin hali gibi. O zâtı ise bir başka yazıya havale ediyorum.
Yıllar sonra Bursa Ulu Camisinde bir ak yüzlü insanla karşılaşınca yüzünü Cülha Mehmet dedeme benzetmiştim. Onu görmek gibi olmuştu. Ama yıllar öncesinde o, beyaz bir ata binmiş ve gitmişti. O beyaz at tekrar dönmüş müdür? Bilemem. Ama sizi de beni de götürmek için bekleyen türlü renkte atlar vardır. Bakalım Cülha Mehmet Dedemle karşılaşmak ne zaman kısmet olacak. Gönderdiğim Fatihalar buluşmaya ilk adım olmasının ümidindeyim. Ümidim daha çok eminlik durumundadır. Rahmetler ve Fatihalar Cülha Mehmet Dedeme…
Not 1: Onlarca sizi bekleyen bütün işleri elinizin tersiyle itip uzun yıllar sonra birisini yazıyorsanız, bunun adı saygıdır, birine duyulan muhabbettir. Bilmiyorum başka ifade.
Not 2: Sahi sizin çevrenizde duruşundaki incelikle, bakışındaki şefkatle özetle lafla değilde hali ile çevresini etkileyen kaç kişi var?
yazı/foto: magpak