Çöl Kraliçesi Gertrude Bell Karkamışta(Carchemish-Barak-Karkamis)

20 Şubat 1909 tarihinde ilk geldiği tarih bunu “Gertrude Bell üvey annesi Dame Florence Bell'e” yazdığı şu mektuptan anlıyorum. Mektupları en sonra aşamada paylaştım(20 Şubat 1909 Tarihindeki Mektup)

İkinci Sefer;
21/5/1911 Tarihinde Gertrude Bell ,Bay Thompson ve Bay Lawrence karkamışa Hitit eserlerini görmek için gelip araştırmada bulunmuş. Bu bilgiye Gertrude Bell günlüklerinden buldum. (21/5/1911 Mektubu)
Daha sonra İngiliz bir şirketin sponsorluğunda tabii Gertrude Bell’in Osmanlı padişahı Abdulhamitten izin alarak yaptığı kazılar başladı. Hatta o kazılarda Cerablustan çıkan bir tarihi bir kılıç hediye ettiği rivat edilir. Bu İngiliz şirket bilgiyi doğrulamadım ama Gertrude Bell babasının demir şirketi olduğunu düşünüyorum. O evrede hicaz demir yolları da İngiliz bir şirketten yaptığını düşünürsek bu bilgi doğruladığını düşünüyorum. ; Mektup altta paylaştım.
Payidaht dizisinde bu sahne var :
https://www.youtube.com/watch?v=X6oF8O4eI5I

Karkamışı İlk Duyduğu zaman Oppenheim haritasından bahsediyor bu haritayı bulamadım
27/1/1909 Mektubu altta paylaştım


Ayrıca Gertrude Bell 20 Mayıs 1911 tarihindeki mektubunda da Zeugmadan geçtiğini anlatmış.
Bu bölgeye değişik isimler verilmiş bunlar; Carchemish-Barak-Karkamis- Barak – Jerabis- Jerablus-Jarabulus
Bu isimlerden anlaşıldığı üzere şuan ki Cerabulus Karkamış ile iç içe. Sınırları çizen kadın olarak bildiğimiz Gertrude Bell acaba şuan ki Karkamış ve Cerabulus’un sınırlarında rol oynamış olabilir mi ?
20 Şubat 1909 Mektuplarında bir önceki yazım “İNGİLİZ AJAN LAWRANCE - ZEUGMANIN KEŞFİ” yazımda British Müzesine kaçırılan “Fırtına Tanrısı” eserinde bahsediyor.

Getrude Bell’in hayatını anlatan “ ÇÖL KRALİÇESİ” filmini izleminizi size öneririm.
Filmin Linki: https://www.youtube.com/watch?v=RMgtx0xgcPM

Getrude Bell’in Türklere karşı nefreti “ingiltere’nin Konya Askeri Konsülü Binbaşı Dick Doghty-Willie... Binbaşı evliydi. Gizli kapaklı buluşmalar ve mektuplarla sürdü bu aşk. Fakat hiç beklenmedik bir şey oldu. İngiliz Binbaşı 1915’te Çanakkale Savaşı sırasında hayatını kaybetti. İşte iddia o ki Bell o tarihten sonra Türkler’den nefret etmeye başladı.”

http://www.gazetevatan.com/aski-ugru...7-pazar-vatan/


Gertrude Bell'in Tüm arşivi bu adreste: http://gertrudebell.ncl.ac.uk/

20 Şubat 1909 Tarihindeki Mektup
Nereden : Gertrude Bell üvey annesi Dame Florence Bell'e
[20 Şubat 1909] Sat. 20 Şubat. Ahmar'a söyle [Tall al Ahmar] - bu arada Balaam'ın Pethor şehri olması muhtemel. Sevgili Anne. Fırat Nehri'nin suları, nehir bankalarının sakinleri tarafından çok seviliyor; Bence kazanılmış bir tat. Kadehimde oldukça koyu renkli kahvenin rengine sahip - içmeden önce üzücü bir şekilde kaynatıyorum ve yabancı maddeler kalsa da, tahammül edilemez derecede masumlar. Ancak Fırat'ı bir sofra nehri olarak düşünürseniz, ona başka türlü bakış açılarından saygı duymanız, yalnızca size verdiği sıkıntıdan dolayı, daha iyi tanıma konusunda artar. Bize karşı çok kibar davrandı ve gerçekten bugün onu iki kere çarpıştım, ama isterse ne yapabileceğini anlamaya başladım. Gerçek şu ki Fırat’la çok ilgileniyorum; Bu kısımlarda zihninizde durmadan yürüdüğü kadarıyla ayaklarınızın ucunda koşar ve yaptığınız işlerin yapılmaması ona çok bağlıdır. Dün gece durgun ve bulutsuz hava getirdi ve şafaktan önce, nehirdeki bir köylüyü kampımızın yaklaşık yarım saat üstünde bir noktaya indirmemizi istedi; Tell Ahmar feribotuna geçmiş olsaydık, kuzeye doğru ilerlememiz için teknesiz Sajur [Nahr Sajur] yaptırmalıydık ve suyun derin olduğu söyleniyordu. 7.30'da Fattu, Hac Muhammed ve ben ile yola çıktık ve nehrin günbatımında çadırlarımıza geri dönmesine izin verip vermeyeceğimize dair tam bir belirsizlikle Carchemish [Barak (Karkemis)] yoluna gittik. Sürprizim yerine tekne, bizi komşu bir Tell'in eteklerinde bekliyordu - ama hazır değil, bu gerçekten mucizevi olurdu; yarısı su doluydu ve elimizdeki bir köye göndermek için bir tenekeyi kurtarmamız gerekti. Bu arada, çeyrek saat uzakta olan başka bir Tell'e bakmak için yola çıktım; büyük bir kasaba olmalı ama hiçbir şey yer üstünde kalmadı. Geri döndüğümde su kurtarıldı ve 3 atımızı tekneye sürdük. Bunun üzerine Hac Muhammed'in hayvanı Fattu ile o kadar enerjik bir şekilde savaşmaya başladı ki, hepimizin mesleğimizin altından geçmesi gerektiğini düşündüm. Üstelik biraz keskin bir batı rüzgarı kalkmıştı ve kayıkçılar başlarını sallamaya ve karıştırılan Fıratları kasvetli bir şekilde görmeye başladılar. Sonunda Hac M. 'in kendisini ve atını çıkarmasını sağladık, Fattu ve ben yalnız gittik. Rüzgâr bizi çeyrek mil ve daha aşağı akıştan kurtardı; ne rüzgar ve akıntıyla çok yavaş bir ilerleme kaydettik ve bir anda geri dönmek zorunda kalmamız gerektiğini düşündüm, ancak çok fazla emek ve diğer taraftan Tanrı ve Hz. Sence sorunlarımız bitti mi? bir şey değil. Bir adadaydık ve hala ford için nehrin bir kolu vardı - biz ve bizimle geçme fırsatı yakalayan 4 sıradan olmayan yolcu. Suya ulaştığımızda, çok geniş ve derindi, çünkü nehir dün yağmurdan sonra bir gece çöktü ve diğer taraftaki bazı çocuklar bize zorlayamayacağımızı bağırdı. Bu, dayanmak için fazlasıyla kışkırtıcı olurdu, bu yüzden bize yol göstermesi için yoldaşlarımızı teşvik ettik, eteklerini topladılar ve gittik. Sığlar üzerinde uzun bir tur atmamız gerekti; değildi Gerçekten çok derinde değiliz, çevremizin hemen üstünde, ama dere hızlıydı ve bunun için hiç birimiz üzgün değildik. Teknenin bu noktaya gelmesi ve bizi beklememiz gerektiği ve nehrin üstündeki yüksek bir blöfün üstünden geçerek bir mesaj bıraktık. O kayalık yayla ülkesinde, eşek ve tüfekle neşeli bir yaşlı adamla karşılaştık: "Gidiyor, huzur içinde?" “Carchemish'e, lütfen Tanrıya” demiştik (sadece Jerablus olarak adlandırdık) ve birdenbire, çıplak tepelerin ne sıklıkta Balaam ve halkı Pethor'dan aşağı yukarı aşağı indiğinde aynı soruya verilen aynı cevabı duymaları gerektiğini düşündüm. başkentte ne yapıyordu. Bize gelince, 2 saat boyunca sabit bir koşu tırnağıyla bastırdık, Geçtiğimiz küçük bir nehrin yanından geçip, büyük Carchemish tepesine gelinceye kadar büyük bir kıvrımın yayını geçtikten sonra. Düşünüldüğümden sonra - çok büyük taş bloklarla kaplıdır - ve bazen sokakların çizgisini ve bazen de tapınak veya saray kortlarının kaldırımlarını net bir şekilde görebilirsiniz (höyük kraliyet şehriydi ve ovada Bellow'un üzerinde yatıyordu) tüccarlar şehri ve fakir insanlar) ve tüm yuvarlaklar duvarların çizgisini belirleyen devasa toprak işleridir, NE köşesinde ise Kalenin iki tarafında Fırat'ın yıkadığı büyük bir toprak tepe kalesi durmaktadır. Gördüğüm en muhteşem sitelerden biri. British Museum, birkaç yıl önce spazmodik olarak buraya kazılmış ve Müzede gördüğümüz Hitit yazıtlı taşlarını kaldırmıştı - hatırlıyor musunuz? Rölyefle oyulmuş iki büyük levha da ortaya çıkarıldı ve Carchemish'te bırakıldı; Her neyse, oradalar ve onlardan biri rahip ve görevlisi, bir keresinde Perrot'ta size gösterdiğim büyük bir aslanın arkasında duruyordu. Orada öğlen yemeğini öğrendim, çünkü öğlen vakti gelmişti ve yakındaki bir köyde yaşayan bir toprak sahibi olan Fattuh'un bir arkadaşı ile höyüğün etrafında birkaç saat geçirdim ve sonra geldiğimiz zaman geri döndük. Neyse ki rüzgar düştü; ancak tekneye geri döndüğümüzde 4 eşek ile 20 kişiyi bulduk, bizimle geçmeyi bekliyorlar ve içeri girer girmez bizden sonra kendilerini çökertiyorlardı. Bu sırada, Fattu gazapta yükseldi ve yarısını attı ve yolculuğumuza başladık, şu an (açıkça yapmamız gerektiği gibi) toprakları üzerinde durduğumuz büyük adanın üst ucuna dayanarak yola çıktık. Yoldaş arkadaşlarımız daha sonra suya girip ana akıma girinceye kadar ittiler ve çekildiler. Böylece, talihsiz bir şekilde geri döndük ve 5 dakika sonra çadırlarımıza geri döndük. Yapmaya değer, bir imparatorluğun başkentini ziyaret etmeden birkaç saat içinde olamaz; ama çok zor bir gündü. Fattuh'in arkadaşına, Halep'te [Halab] gönderilmek üzere göndermesini söyleyen bir mektup verdim. Umarım sana ulaşacaktır. Burada mektup göndermenin yolu yok. şu anda (yapmamız gerektiği açıktı) sabahı indiğimiz büyük adanın üst kısmına topraklanmıştı. Yoldaş arkadaşlarımız daha sonra suya girip ana akıma girinceye kadar ittiler ve çekildiler. Böylece, talihsiz bir şekilde geri döndük ve 5 dakika sonra çadırlarımıza geri döndükyok.
http://gertrudebell.ncl.ac.uk/letter...letter_id=1653
http://gertrudebell.ncl.ac.uk/letter...letter_id=1654




21/5/1911 Mektubu
“Güneş. 21 Mayıs [21 Mayıs 1911] 4.45 Sıcaklık 64 Bar'da 28.5. 5.10'da yola çıktık ve Fırat boyunca 5 saat içinde Carchemish [Barak (Karkamis)] 'a doğru yola çıktık. Bay Thompson ve Bay Lawrence köyde yer buldu. Bulgularını gördüm - en merakı Hitit mezarlarındaki şampanya bardakları. Bay T., buluntu ve yazı bulunmadığı için çok endişelendiriyor. Öğle yemeğinden sonra höyüğe gittik. Çok daha fazla slab (büyük bir yazıt) ve saraya giriş ve merdivenleri var. Roma binasına yer açmak için höyüğün tepesi kesilmiş olmalı, çünkü Roma vakıfları neredeyse Hitit vakıflarının seviyesine inmiştir. Bazı tarih öncesi temelleri vardır ve bu tarih öncesi insanlar erken Hitit olmuş olabilir. Ayrıca höyükte bir Hitit-Assur duvarı da bulunmaktadır. Kasabadaki bazı açmaları kestiler ve Roma eserinin altında tarih öncesi temeller buldular, ancak değerli küçük ve kötüsü ikincisi, muhtemelen Byz. Kilise olarak gördükleri bir duvara rastladılar; burada yüzeyin oldukça yakınında bazı slablar, bir koldan sarkan bir W (diğerinin kırık olduğu) at sırtında bir aziz, kabaca işlenmiş bir Latin haçı ve Arap ahşap perdelerin taklidi gibi görünen başka bir slab bulunuyor. Zambak başkenti, kesinlikle Xian olan küçük bir mermer sütun da vardır. Nehir kıyısında ve bu şehir höyüğünün ötesinde çok iyi bir uzatma, bir rıhtım duvarı, muhtemelen üst taşlar Roma, alt Hititler ise saraydaki bazı taşların üzerinde bulunan meraklı yuvarlak dış yüze sahip. Höyüğün ötesine geçme gerçeği, büyük bir bahçe kentinin alçak zeminde durması gerektiği konusundaki teorimine yardımcı oluyor. Çay'a dönüş Onlar, Fattuh'in bir arkadaşı olan büyüleyici bir hizmetçi Hac Wahid'e sahipler. Salem Nebki bizi görmeye geldi ve Halep'e olan yolum için bana yön verdi. Ana bilgisayarlarımla yemek yedim.” http://gertrudebell.ncl.ac.uk/diary_...p?diary_id=994






ilk Duyduğu zaman
27/1/1909 Mektubu
Çar 27 [27 Ocak 1909] Biraz alışveriş yaptım ve Moritz'i görmeye gittim. Sadece dışarı çıkıyordu, ben de İbn Tulun'a gittim, Mihrab kapaklarını, 2 sıva plağını ve diğer sıva dekorlarını fotoğrafladım ve kütüphaneye geri döndüm. Moritz, Sarre'nin Resafa yaptığını ve Hatra [Hadr, Al] kitabını gösterdiğini söyledi. Tek yazıt Süryani gibi görünüyor - Parth krallarının Süryani isimleri olduğunu söylüyor. Bazı ilginç masonların izleri var, bazıları ise Süryani harfleri, diğerlerinin Cennetin ne olduğunu biliyor gibi görünüyor. Yazıtların yokluğunda yer gizemli kalıyor ve kazılması gerekiyor. Hititlerden konuştuk. Mitani imparatorluğunun Dicle ve Fırat arasında uzandığını ve hiçbir zaman ikincisini geçmediğini düşünüyor. Sinjirli, Khatti. Sakik ve Fırat'ın kavşağında olduğu ve o bölge olması gerektiği konusunda, Carchemish [Barak (Karkemis)] hakkında konuştu. Ona Oppenheim’ın haritasında daha kuzeyde olduğunu gösterdim. Siteyi biliyor (Jerabis? Jerablus [Jarabulus]) ve Carchemish olduğunu düşündüğü halde oradaki kasabanın küçük olması gerektiğini söylüyor. Bay H.'nin yerinin gerçek Carchemish olmadığından şüphelenmeye başladım. Moritz, Fırat'ın E tarafını aşağıya indirmemi tavsiye etti, çünkü orada tanımlanacak çok sayıda kasaba var ve hiçbir şey yapılmadı. Öyleyse gideceğim. Oppenheims'in rakamlarının yayınlandığını gördüm ve sonra satın aldım. Ras el 'Ain [R'as al' Ayn [?]] Yakınındalar. Carrhes'ten Hierapolis'e giden en büyük yol olan Fırat üzerindeki köprü kalıntılarına dikkat edin. Pistin içinden geçtiği ülke muhtemelen S. çöl olsa da çöl değil. Öğleden sonra, oradaki taş camiye giden Barkukich'ten sonra yerel kasabaya yürüdüm. Fa on'daki adeta bir taş plak, Kıpti ahşap çalışma panellerine çok benzer - burada ne tür motivasyon ve millet var! (Edina [?]) Kapısının yanındaki camiyi tekrar ziyaret ettim. Aynı zamanda çok ilginç. Bazıları iyi Byz. kapaklar içinde. Giderek daha fazla yıkılıyor, ancak kemerlerin etrafındaki sıva dekorasyonu muhteşem. Bu yüzden de yemin ettiğim Sultan Hassan’ı restore ederek harap ettiler. Şimdi, tüm duvarları örten, tarif edilemez şekilde çıplak ve korkunç olan sıva dönümlerinden oluşur. Yani çay için ev. Doğu'daki ilk gün, belki de bir kişinin izlenimlerinin en keskin olduğu gündür. Dünyayı başka bir bakış açısıyla gördüğümü hissettim - belki de daha doğru olanı. İşte var olmak, küçük günlerini geçirmek ve kaybolmak, belki de geçmeden önce geleceğin varlığının temellerini - yani artık olmasalar da fiziksel temellerin - en önemlisi ise fiziksel temellerin atıldığı bilgisini içeren bir dünya içeriği vardı. . "Sonsuzluk içinde yaşıyorlar" dedi Ernest "eski Mısırlılar gibi" Kendimizi çaresizce ciddiyetle biz alıyoruz, muhtemelen daha fazlasını yapmıyoruz ve çok fazla ajitasyon ile. Van Lennep'in kız kardeşi Bayan Ogilvy ile konuşurken Ernest 7'de beni almaya geldi. Deir el Kubbeh'e giderken, Avrupa devletinin imkansızlığından bahsettik. Oryantaller üzerinden: nihayetinde kendi kurtuluşlarını bulmalılar. Büyüleyici evlerinde onunla Muriel ile keyifli bir akşam yemeği. Gorst'un her şeyi Rab'bin yaptığı gibi tam tersi yaptığını ve başardığını söylüyorlar. Hidiv şu an için uzlaştırıldı, milliyetçiler ayrıldı ve lidersiz. Ancak suç artar - hata, Ernest, Avrupa sistemiyle bir Kod Napolyon uygulamasının ........ kanıt olduğunu söylüyor. Ernest beni geri götürdü.
http://gertrudebell.ncl.ac.uk/diary_...p?diary_id=654

20 Mayıs 1911 Mektubu (ZEUGMA)
Nereden : Gertrude Bell üvey annesi Dame Florence Bell'e
Birejik [Birecik] Cts. 20. [20 Mayıs 1911] Cuma sabahı Urfa'dan (Şanlıurfa) ayrıldık. Yolumuz, kısmen ekili ve çok fazla ilgi çekmeyen, yuvarlanan bir ülkeden geçiyor. Adamlarımın selamlaştığı pek çok Halep katiliyle tanışmamız ve Bağdat'taki inşaatın başında yer alan Meissner Paşa'yla görüşerek, sonunda müttefiki iş için Bağdat'a inen 6 mühendisi ile tanıştı. Yolda olduğunu biliyordum ve tanıştığımızda durdum ve ona kim olduğumu söyledim ve biraz konuştuk - keşke daha derinde olsaydım keşke yerinde kaldım. Ancak iki yıl sonra Bağdat'ta bir randevu aldık ve benden Halep'teki eşini görmemi istedi. Hava çok sıcak oldu ve bu sabah gün doğmadan yola çıktık. hala havalı iken. Ancak ısıdan kaçınmadık ve hala 6: 00'da, gölgede 87¯. Ben umursamıyorum ama atları durgunlaştırıyor. Birejik, Fırat geçitlerinin en ünlüsü olan ZEUGMA'dır. Burada Crassus nehri geçip Harran'daki [Altınbaşak (Carrhae)] yenilgisine geçti: 5. lejyonun kartalları teknelerin köprüsünden geriye döndü, ama omene kulak vermedi. Kale kılıç gibi uzun ve dar yüksek bir kaya sırtı üzerinde durur; Kasaba, güneydeki dik nehir kıyısında yaya olarak uzanır - muhteşem bir yer. Fırat'ın sağ yakasında çadır kurdum, çünkü biz yine geçtik ve yine Suriye'deyiz. Yarın, Bay Hogarth'ı orada bulmak umuduyla Carchemish [Barak (Karkamis)] 'a gideceğim. Raporlar çok çeşitli: Meissner Paşa, ayrıldığını söyledi. ama burada bana hala işte olduğunu söylüyorlar. Her neyse, Halep’e giden yolumdan pek de uzak değil.
http://gertrudebell.ncl.ac.uk/letter...letter_id=1826

#nizip #tarih #gaziantep #karkamış #Carchemish #Barak #Karkamis #Jerabis #Jerablus #Jarabulus #gertrude #bell #englan #ingiliz #ajan #lawrance