Evet sokak çocuklarindan bahsetmek istiyorum..
Tiner çeken, dilenen, kalabalik caddelerde kagit mendil, sakiz gibi seyler satan çocuklardan...
Dilenen çocuklarda ilk bakista göze çarpan bir sakatlik vardir mutlaka.. Ya bacaklarinda, ya da kollarinda..
Sanki özellikle sakatlanmis gibi..
"Hayata dair el kitabi"nda derki,""Çocuk saticilardan bir seyler satin alin..Yüzündeki gülümsemeyi görmek her seye deger.."
Çocuklardan bir seyler alinmalidir. Çünkü onlari dilenmek yerine, çalismaya tesvik etmek amaciyla..
Ama simdi ise çocuklardan alinan esya için 6 ay hapis cezasi ile karsi karsiya kalabilirsiniz. Yeni yasa böyle diyor..
Sizce bu sokak çocuklarini korumak mi oluyor?
Elbette ki hayir!
Onlari sokaklardan toplayip, yatacak yer verebiliyor muyuz?
Tinerci çocuklarla nasil mücadele ediliyor? Istanbul’da her yerde bu çocuklara rastlamak mümkün. Bunu ben görebiliyorsam, niye yetkililer göremiyor?
Veya gördüklerini ne yapiyorlar, yakalayip cezalandirmak yerine onlara sicak yemek, barinacak yuva temin edebiliyorlar mi?
Hayir!
En basitinden depremde evsiz,annesiz ve babasiz kalan çocuklara ne kadar sahip çikildi?
Depremin hemen sonrasinda, Psikolog birisinin TV’de yaptigi konusmayi dinlerken çok üzülmüstüm..
Sogukkanli konusan psikolog olaydan o kadar etkilenmis ki, anlatirken adeta elleri titriyordu.
Psikolog söyle diyordu
"Orasi ölüm kokuyor! Döndügümde yikandim, yikandim, yikandim.. hala üzerimdeki kokuyu atamadim gibi.. Sanki bu koku üstüme sindi..
Degil çocuklar, biz büyüklerin bile ruh sagligi tehlikede.
Çocuklarin felaket bölgesinden derhal uzaklastirilmasi gerektigini, maddi yardimin yani sira ruh sagliklarinin düzelmesi ve bu felaketin onlara mümkün oldugunca çabuk unutturulmasi gerektigini anlatiyordu..
Aradan yillar geçti.
Ne yapildi?
Bütün çocuklar mutlu mu?
Elbette ki Hayir.
Onlar hala yiyecek ekmek bulmakta zorlaniyorlar.
Kimi evsiz, kimi okulsuz, kimi aç..
Geçtigimiz aylarda Umut adinda bir çocuk Reha Muhtar'a yazdigi mektubu aglaya aglaya okudu TV de.. Inanin o aglarken bende agladim..
Biz gelecegimizi ellerine teslim edecegimiz bu çocuklari simdi koruyamazsak, mutlu olmalarini saglayamazsak, onlardan ne bekleyebiliriz ki?
Ne yapiyoruz onlar için?
Hiç birsey..
Sadece yasalar koyuyoruz onlari korumak adina..
Derin dondurucu içine çocuk kapatan insanlara ceza vermek yerine, o küçük ellerin; bir lokma ekmek parasi kazanmak amaciyla sattiklarini alanlara "6 ay hapis cezasi" koyan yasalar..
Peki bu olaylar sadece Istanbul’da mi? Tabi ki Hayir. Türkiye’nin hemen hemen her yerinde bu manzara ile karsilasmak mümkün.
Ben ilçemizi de ele almak istiyorum. Evet, Nizip… Türkiye’de bulunan 81 ilin 24 tanesinden büyük bir ilçe ve nüfusu 100 binin üzerinde… Ben Nizip’te de sokak çocuklari ile her zaman karsilasmaktayim. Gerek dilenenler, gerekse çalisanlar. Çalisanlari her zaman destekliyorum, ancak dilenenleri kiniyorum ve bu konuda yetkilileri göreve bekliyorum. Ancak çalisan çocuklara daha iyi sartlar sunulmasi gerektigini düsünüyorum. Nizip’te bulunan mülki amirleri, sivil toplum kuruluslari, yerel yönetimleri, kisacasi herkesi bu konuda biraz duyarli olmaya davet ediyorum.

Bu vesile ile herkese mutlu, saglikli,huzurlu ve basarili bir gelecek diliyorum.. Saygilarimla… Gazeteci-Yazar Bekir Sen






--------------------------------------------------------------------------------

Okunma: 74
Oy/Yorum: Rating:10 Votes:2 (Rating Scale: 1 = worst, 10 = best)
Tarih: 10.03.2006
Yazar/kaynak: Bekir Sen
Yazar iletişim: n/a
Gönderen: bekirsen
Yorum: 2 Yorumlar | Oyla ve yorum ekle
Comments:
--------------------------------------------------------------------------------
Yorumlayan: Gökhan Dokuyucu tarih 10.03.2006
Eline saglik sizin çalismalariniz ne konuda Yerel basinda duyurmayi düsündünüzmü yine diyorum milletle beraber ortak bir çalisma yapilmali!!!

--------------------------------------------------------------------------------
Yorumlayan: HUN tarih 13.03.2006
aslinda bu toplumun ne kadar zayifladiginin da bir göstergesi olsa gerek,hayat sartlarinin yaninda bu isin psikolojik bir yönünün de oldugunu düsünüyorum,zira evine teslim edildigi halde geri kaçan,güzel ortama kavusup gene ayni seyleri yapan çocuklar da mevcut..bunlara her yardimin yaninda en çok psikolojik açidan yardim verilmeli,umudun hiç yok olmamasi saglanmalidir.